няз’е́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няз’е́дзены |
няз’е́дзеная |
няз’е́дзенае |
няз’е́дзеныя |
| Р. |
няз’е́дзенага |
няз’е́дзенай няз’е́дзенае |
няз’е́дзенага |
няз’е́дзеных |
| Д. |
няз’е́дзенаму |
няз’е́дзенай |
няз’е́дзенаму |
няз’е́дзеным |
| В. |
няз’е́дзены (неадуш.) няз’е́дзенага (адуш.) |
няз’е́дзеную |
няз’е́дзенае |
няз’е́дзеныя (неадуш.) няз’е́дзеных (адуш.) |
| Т. |
няз’е́дзеным |
няз’е́дзенай няз’е́дзенаю |
няз’е́дзеным |
няз’е́дзенымі |
| М. |
няз’е́дзеным |
няз’е́дзенай |
няз’е́дзеным |
няз’е́дзеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязжа́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязжа́ты |
нязжа́тая |
нязжа́тае |
нязжа́тыя |
| Р. |
нязжа́тага |
нязжа́тай нязжа́тае |
нязжа́тага |
нязжа́тых |
| Д. |
нязжа́таму |
нязжа́тай |
нязжа́таму |
нязжа́тым |
| В. |
нязжа́ты (неадуш.) нязжа́тага (адуш.) |
нязжа́тую |
нязжа́тае |
нязжа́тыя (неадуш.) нязжа́тых (адуш.) |
| Т. |
нязжа́тым |
нязжа́тай нязжа́таю |
нязжа́тым |
нязжа́тымі |
| М. |
нязжа́тым |
нязжа́тай |
нязжа́тым |
нязжа́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.