няз’е́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няз’е́дзены няз’е́дзеная няз’е́дзенае няз’е́дзеныя
Р. няз’е́дзенага няз’е́дзенай
няз’е́дзенае		 няз’е́дзенага няз’е́дзеных
Д. няз’е́дзенаму няз’е́дзенай няз’е́дзенаму няз’е́дзеным
В. няз’е́дзены (неадуш.)
няз’е́дзенага (адуш.)		 няз’е́дзеную няз’е́дзенае няз’е́дзеныя (неадуш.)
няз’е́дзеных (адуш.)
Т. няз’е́дзеным няз’е́дзенай
няз’е́дзенаю		 няз’е́дзеным няз’е́дзенымі
М. няз’е́дзеным няз’е́дзенай няз’е́дзеным няз’е́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)