Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

праё́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праё́мны праё́мная праё́мнае праё́мныя
Р. праё́мнага праё́мнай
праё́мнае
праё́мнага праё́мных
Д. праё́мнаму праё́мнай праё́мнаму праё́мным
В. праё́мны (неадуш.)
праё́мнага (адуш.)
праё́мную праё́мнае праё́мныя (неадуш.)
праё́мных (адуш.)
Т. праё́мным праё́мнай
праё́мнаю
праё́мным праё́мнымі
М. праё́мным праё́мнай праё́мным праё́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праё́рзаць

‘пэўны час паёрзаць; працерці што-небудзь, ёрзаючы’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праё́рзаю праё́рзаем
2-я ас. праё́рзаеш праё́рзаеце
3-я ас. праё́рзае праё́рзаюць
Прошлы час
м. праё́рзаў праё́рзалі
ж. праё́рзала
н. праё́рзала
Загадны лад
2-я ас. праё́рзай праё́рзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час праё́рзаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пра́жа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пра́жа
Р. пра́жы
Д. пра́жы
В. пра́жу
Т. пра́жай
пра́жаю
М. пра́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пражава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пражава́ны пражава́ная пражава́нае пражава́ныя
Р. пражава́нага пражава́най
пражава́нае
пражава́нага пражава́ных
Д. пражава́наму пражава́най пражава́наму пражава́ным
В. пражава́ны (неадуш.)
пражава́нага (адуш.)
пражава́ную пражава́нае пражава́ныя (неадуш.)
пражава́ных (адуш.)
Т. пражава́ным пражава́най
пражава́наю
пражава́ным пражава́нымі
М. пражава́ным пражава́най пражава́ным пражава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пражава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пражава́ны пражава́ная пражава́нае пражава́ныя
Р. пражава́нага пражава́най
пражава́нае
пражава́нага пражава́ных
Д. пражава́наму пражава́най пражава́наму пражава́ным
В. пражава́ны (неадуш.)
пражава́нага (адуш.)
пражава́ную пражава́нае пражава́ныя (неадуш.)
пражава́ных (адуш.)
Т. пражава́ным пражава́най
пражава́наю
пражава́ным пражава́нымі
М. пражава́ным пражава́най пражава́ным пражава́ных

Кароткая форма: пражава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пражава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пражую́ пражуё́м
2-я ас. пражуе́ш пражуяце́
3-я ас. пражуе́ пражую́ць
Прошлы час
м. пражава́ў пражава́лі
ж. пражава́ла
н. пражава́ла
Загадны лад
2-я ас. пражу́й пражу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пражава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пражані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пражані́на
Р. пражані́ны
Д. пражані́не
В. пражані́ну
Т. пражані́най
пражані́наю
М. пражані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пража́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пража́нка
Р. пража́нкі
Д. пража́нцы
В. пража́нку
Т. пража́нкай
пража́нкаю
М. пража́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

пра́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пра́жанне
Р. пра́жання
Д. пра́жанню
В. пра́жанне
Т. пра́жаннем
М. пра́жанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пра́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пра́жаны пра́жаная пра́жанае пра́жаныя
Р. пра́жанага пра́жанай
пра́жанае
пра́жанага пра́жаных
Д. пра́жанаму пра́жанай пра́жанаму пра́жаным
В. пра́жаны (неадуш.)
пра́жанага (адуш.)
пра́жаную пра́жанае пра́жаныя (неадуш.)
пра́жаных (адуш.)
Т. пра́жаным пра́жанай
пра́жанаю
пра́жаным пра́жанымі
М. пра́жаным пра́жанай пра́жаным пра́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.