пражава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пражую́ пражуё́м
2-я ас. пражуе́ш пражуяце́
3-я ас. пражуе́ пражую́ць
Прошлы час
м. пражава́ў пражава́лі
ж. пражава́ла
н. пражава́ла
Загадны лад
2-я ас. пражу́й пражу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пражава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)