Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

рэфарма́тарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэфарма́тарства
Р. рэфарма́тарства
Д. рэфарма́тарству
В. рэфарма́тарства
Т. рэфарма́тарствам
М. рэфарма́тарстве

Крыніцы: piskunou2012.

рэфарма́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэфарма́тка рэфарма́ткі
Р. рэфарма́ткі рэфарма́так
Д. рэфарма́тцы рэфарма́ткам
В. рэфарма́тку рэфарма́так
Т. рэфарма́ткай
рэфарма́ткаю		 рэфарма́ткамі
М. рэфарма́тцы рэфарма́тках

Крыніцы: piskunou2012.

рэфарма́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфарма́цкі рэфарма́цкая рэфарма́цкае рэфарма́цкія
Р. рэфарма́цкага рэфарма́цкай
рэфарма́цкае		 рэфарма́цкага рэфарма́цкіх
Д. рэфарма́цкаму рэфарма́цкай рэфарма́цкаму рэфарма́цкім
В. рэфарма́цкі (неадуш.)
рэфарма́цкага (адуш.)		 рэфарма́цкую рэфарма́цкае рэфарма́цкія (неадуш.)
рэфарма́цкіх (адуш.)
Т. рэфарма́цкім рэфарма́цкай
рэфарма́цкаю		 рэфарма́цкім рэфарма́цкімі
М. рэфарма́цкім рэфарма́цкай рэфарма́цкім рэфарма́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

рэфарма́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэфарма́цтва
Р. рэфарма́цтва
Д. рэфарма́цтву
В. рэфарма́цтва
Т. рэфарма́цтвам
М. рэфарма́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

рэфармацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфармацы́йны рэфармацы́йная рэфармацы́йнае рэфармацы́йныя
Р. рэфармацы́йнага рэфармацы́йнай
рэфармацы́йнае		 рэфармацы́йнага рэфармацы́йных
Д. рэфармацы́йнаму рэфармацы́йнай рэфармацы́йнаму рэфармацы́йным
В. рэфармацы́йны (неадуш.)
рэфармацы́йнага (адуш.)		 рэфармацы́йную рэфармацы́йнае рэфармацы́йныя (неадуш.)
рэфармацы́йных (адуш.)
Т. рэфармацы́йным рэфармацы́йнай
рэфармацы́йнаю		 рэфармацы́йным рэфармацы́йнымі
М. рэфармацы́йным рэфармацы́йнай рэфармацы́йным рэфармацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

рэфарма́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэфарма́цыя
Р. рэфарма́цыі
Д. рэфарма́цыі
В. рэфарма́цыю
Т. рэфарма́цыяй
рэфарма́цыяю
М. рэфарма́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

рэфармі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэфармі́зм
Р. рэфармі́зму
Д. рэфармі́зму
В. рэфармі́зм
Т. рэфармі́змам
М. рэфармі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэфармі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэфармі́ст рэфармі́сты
Р. рэфармі́ста рэфармі́стаў
Д. рэфармі́сту рэфармі́стам
В. рэфармі́ста рэфармі́стаў
Т. рэфармі́стам рэфармі́стамі
М. рэфармі́сце рэфармі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэфармі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэфармі́стка рэфармі́сткі
Р. рэфармі́сткі рэфармі́стак
Д. рэфармі́стцы рэфармі́сткам
В. рэфармі́стку рэфармі́стак
Т. рэфармі́сткай
рэфармі́сткаю		 рэфармі́сткамі
М. рэфармі́стцы рэфармі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэфармі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфармі́сцкі рэфармі́сцкая рэфармі́сцкае рэфармі́сцкія
Р. рэфармі́сцкага рэфармі́сцкай
рэфармі́сцкае		 рэфармі́сцкага рэфармі́сцкіх
Д. рэфармі́сцкаму рэфармі́сцкай рэфармі́сцкаму рэфармі́сцкім
В. рэфармі́сцкі (неадуш.)
рэфармі́сцкага (адуш.)		 рэфармі́сцкую рэфармі́сцкае рэфармі́сцкія (неадуш.)
рэфармі́сцкіх (адуш.)
Т. рэфармі́сцкім рэфармі́сцкай
рэфармі́сцкаю		 рэфармі́сцкім рэфармі́сцкімі
М. рэфармі́сцкім рэфармі́сцкай рэфармі́сцкім рэфармі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.