рэфарма́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рэфарма́тарка | рэфарма́таркі | |
| рэфарма́таркі | рэфарма́тарак | |
| рэфарма́тарцы | рэфарма́таркам | |
| рэфарма́тарку | рэфарма́тарак | |
| рэфарма́таркай рэфарма́таркаю |
рэфарма́таркамі | |
| рэфарма́тарцы | рэфарма́тарках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)