рэфарма́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
рэфарма́тка | рэфарма́ткі | |
рэфарма́ткі | рэфарма́так | |
рэфарма́тцы | рэфарма́ткам | |
рэфарма́тку | рэфарма́так | |
рэфарма́ткай рэфарма́ткаю |
рэфарма́ткамі | |
рэфарма́тцы | рэфарма́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)