Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ

чы́м

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

чымке́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чымке́нцкі чымке́нцкая чымке́нцкае чымке́нцкія
Р. чымке́нцкага чымке́нцкай
чымке́нцкае		 чымке́нцкага чымке́нцкіх
Д. чымке́нцкаму чымке́нцкай чымке́нцкаму чымке́нцкім
В. чымке́нцкі (неадуш.)
чымке́нцкага (адуш.)		 чымке́нцкую чымке́нцкае чымке́нцкія (неадуш.)
чымке́нцкіх (адуш.)
Т. чымке́нцкім чымке́нцкай
чымке́нцкаю		 чымке́нцкім чымке́нцкімі
М. чымке́нцкім чымке́нцкай чымке́нцкім чымке́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

чы́мся

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: sbm2012, tsblm1996.

чы́н

‘чыноўнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чы́н чыны́
Р. чы́на чыно́ў
Д. чы́ну чына́м
В. чы́на чыно́ў
Т. чы́нам чына́мі
М. чы́не чына́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

чы́н

‘парадак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чы́н
Р. чы́ну
Д. чы́ну
В. чы́н
Т. чы́нам
М. чы́не

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

чы́н

‘службовы ранг, званне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чы́н чыны́
Р. чы́ну чыно́ў
Д. чы́ну чына́м
В. чы́н чыны́
Т. чы́нам чына́мі
М. чы́не чына́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

чы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чы́на
Р. чы́ны
Д. чы́не
В. чы́ну
Т. чы́най
чы́наю
М. чы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чынаве́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чынаве́нскі чынаве́нская чынаве́нскае чынаве́нскія
Р. чынаве́нскага чынаве́нскай
чынаве́нскае		 чынаве́нскага чынаве́нскіх
Д. чынаве́нскаму чынаве́нскай чынаве́нскаму чынаве́нскім
В. чынаве́нскі (неадуш.)
чынаве́нскага (адуш.)		 чынаве́нскую чынаве́нскае чынаве́нскія (неадуш.)
чынаве́нскіх (адуш.)
Т. чынаве́нскім чынаве́нскай
чынаве́нскаю		 чынаве́нскім чынаве́нскімі
М. чынаве́нскім чынаве́нскай чынаве́нскім чынаве́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

чынадра́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чынадра́л чынадра́лы
Р. чынадра́ла чынадра́лаў
Д. чынадра́лу чынадра́лам
В. чынадра́ла чынадра́лаў
Т. чынадра́лам чынадра́ламі
М. чынадра́ле чынадра́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыналюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыналюбі́вы чыналюбі́вая чыналюбі́вае чыналюбі́выя
Р. чыналюбі́вага чыналюбі́вай
чыналюбі́вае		 чыналюбі́вага чыналюбі́вых
Д. чыналюбі́ваму чыналюбі́вай чыналюбі́ваму чыналюбі́вым
В. чыналюбі́вы (неадуш.)
чыналюбі́вага (адуш.)		 чыналюбі́вую чыналюбі́вае чыналюбі́выя (неадуш.)
чыналюбі́вых (адуш.)
Т. чыналюбі́вым чыналюбі́вай
чыналюбі́ваю		 чыналюбі́вым чыналюбі́вымі
М. чыналюбі́вым чыналюбі́вай чыналюбі́вым чыналюбі́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.