чыналюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыналюбі́вы чыналюбі́вая чыналюбі́вае чыналюбі́выя
Р. чыналюбі́вага чыналюбі́вай
чыналюбі́вае		 чыналюбі́вага чыналюбі́вых
Д. чыналюбі́ваму чыналюбі́вай чыналюбі́ваму чыналюбі́вым
В. чыналюбі́вы (неадуш.)
чыналюбі́вага (адуш.)		 чыналюбі́вую чыналюбі́вае чыналюбі́выя (неадуш.)
чыналюбі́вых (адуш.)
Т. чыналюбі́вым чыналюбі́вай
чыналюбі́ваю		 чыналюбі́вым чыналюбі́вымі
М. чыналюбі́вым чыналюбі́вай чыналюбі́вым чыналюбі́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)