чы́н

‘парадак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чы́н
Р. чы́ну
Д. чы́ну
В. чы́н
Т. чы́нам
М. чы́не

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)