Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

скрыпу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скрыпу́н скрыпуны́
Р. скрыпуна́ скрыпуно́ў
Д. скрыпуну́ скрыпуна́м
В. скрыпуна́ скрыпуно́ў
Т. скрыпуно́м скрыпуна́мі
М. скрыпуне́ скрыпуна́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

скрыпу́ча

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
скрыпу́ча - -

Крыніцы: piskunou2012.

скрыпу́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. скрыпу́часць
Р. скрыпу́часці
Д. скрыпу́часці
В. скрыпу́часць
Т. скрыпу́часцю
М. скрыпу́часці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

скрыпу́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрыпу́чы скрыпу́чая скрыпу́чае скрыпу́чыя
Р. скрыпу́чага скрыпу́чай
скрыпу́чае
скрыпу́чага скрыпу́чых
Д. скрыпу́чаму скрыпу́чай скрыпу́чаму скрыпу́чым
В. скрыпу́чы (неадуш.)
скрыпу́чага (адуш.)
скрыпу́чую скрыпу́чае скрыпу́чыя (неадуш.)
скрыпу́чых (адуш.)
Т. скрыпу́чым скрыпу́чай
скрыпу́чаю
скрыпу́чым скрыпу́чымі
М. скрыпу́чым скрыпу́чай скрыпу́чым скрыпу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скрыпу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрыпу́чы скрыпу́чая скрыпу́чае скрыпу́чыя
Р. скрыпу́чага скрыпу́чай
скрыпу́чае
скрыпу́чага скрыпу́чых
Д. скрыпу́чаму скрыпу́чай скрыпу́чаму скрыпу́чым
В. скрыпу́чы (неадуш.)
скрыпу́чага (адуш.)
скрыпу́чую скрыпу́чае скрыпу́чыя (неадуш.)
скрыпу́чых (адуш.)
Т. скрыпу́чым скрыпу́чай
скрыпу́чаю
скрыпу́чым скрыпу́чымі
М. скрыпу́чым скрыпу́чай скрыпу́чым скрыпу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Скры́пшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Скры́пшчына
Р. Скры́пшчыны
Д. Скры́пшчыне
В. Скры́пшчыну
Т. Скры́пшчынай
Скры́пшчынаю
М. Скры́пшчыне

Скрыпялі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Скрыпялі́
Р. Скрыпялё́ў
Д. Скрыпяля́м
В. Скрыпялі́
Т. Скрыпяля́мі
М. Скрыпяля́х

скры́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
скры́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

скрытакрышталі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрытакрышталі́чны скрытакрышталі́чная скрытакрышталі́чнае скрытакрышталі́чныя
Р. скрытакрышталі́чнага скрытакрышталі́чнай
скрытакрышталі́чнае
скрытакрышталі́чнага скрытакрышталі́чных
Д. скрытакрышталі́чнаму скрытакрышталі́чнай скрытакрышталі́чнаму скрытакрышталі́чным
В. скрытакрышталі́чны (неадуш.)
скрытакрышталі́чнага (адуш.)
скрытакрышталі́чную скрытакрышталі́чнае скрытакрышталі́чныя (неадуш.)
скрытакрышталі́чных (адуш.)
Т. скрытакрышталі́чным скрытакрышталі́чнай
скрытакрышталі́чнаю
скрытакрышталі́чным скрытакрышталі́чнымі
М. скрытакрышталі́чным скрытакрышталі́чнай скрытакрышталі́чным скрытакрышталі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

скры́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. скры́тасць
Р. скры́тасці
Д. скры́тасці
В. скры́тасць
Т. скры́тасцю
М. скры́тасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.