Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя

суро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́чны суро́чная суро́чнае суро́чныя
Р. суро́чнага суро́чнай
суро́чнае		 суро́чнага суро́чных
Д. суро́чнаму суро́чнай суро́чнаму суро́чным
В. суро́чны (неадуш.)
суро́чнага (адуш.)		 суро́чную суро́чнае суро́чныя (неадуш.)
суро́чных (адуш.)
Т. суро́чным суро́чнай
суро́чнаю		 суро́чным суро́чнымі
М. суро́чным суро́чнай суро́чным суро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

суро́чыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суро́чу суро́чым
2-я ас. суро́чыш суро́чыце
3-я ас. суро́чыць суро́чаць
Прошлы час
м. суро́чыў суро́чылі
ж. суро́чыла
н. суро́чыла
Загадны лад
2-я ас. суро́ч суро́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час суро́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сурфакта́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сурфакта́нт сурфакта́нты
Р. сурфакта́нту сурфакта́нтаў
Д. сурфакта́нту сурфакта́нтам
В. сурфакта́нт сурфакта́нты
Т. сурфакта́нтам сурфакта́нтамі
М. сурфакта́нце сурфакта́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Су́рціны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Су́рціны
Р. Су́рцін
Су́рцінаў
Д. Су́рцінам
В. Су́рціны
Т. Су́рцінамі
М. Су́рцінах

су́рык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. су́рык
Р. су́рыку
Д. су́рыку
В. су́рык
Т. су́рыкам
М. су́рыку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́рыкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́рыкавы су́рыкавая су́рыкавае су́рыкавыя
Р. су́рыкавага су́рыкавай
су́рыкавае		 су́рыкавага су́рыкавых
Д. су́рыкаваму су́рыкавай су́рыкаваму су́рыкавым
В. су́рыкавы (неадуш.)
су́рыкавага (адуш.)		 су́рыкавую су́рыкавае су́рыкавыя (неадуш.)
су́рыкавых (адуш.)
Т. су́рыкавым су́рыкавай
су́рыкаваю		 су́рыкавым су́рыкавымі
М. су́рыкавым су́рыкавай су́рыкавым су́рыкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сурына́м

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сурына́м
Р. Сурына́ма
Д. Сурына́му
В. Сурына́м
Т. Сурына́мам
М. Сурына́ме

сурына́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сурына́мец сурына́мцы
Р. сурына́мца сурына́мцаў
Д. сурына́мцу сурына́мцам
В. сурына́мца сурына́мцаў
Т. сурына́мцам сурына́мцамі
М. сурына́мцу сурына́мцах

Крыніцы: nazounik2008.

сурына́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сурына́мка сурына́мкі
Р. сурына́мкі сурына́мак
Д. сурына́мцы сурына́мкам
В. сурына́мку сурына́мак
Т. сурына́мкай
сурына́мкаю		 сурына́мкамі
М. сурына́мцы сурына́мках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

сурына́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сурына́мскі сурына́мская сурына́мскае сурына́мскія
Р. сурына́мскага сурына́мскай
сурына́мскае		 сурына́мскага сурына́мскіх
Д. сурына́мскаму сурына́мскай сурына́мскаму сурына́мскім
В. сурына́мскі (неадуш.)
сурына́мскага (адуш.)		 сурына́мскую сурына́мскае сурына́мскія (неадуш.)
сурына́мскіх (адуш.)
Т. сурына́мскім сурына́мскай
сурына́мскаю		 сурына́мскім сурына́мскімі
М. сурына́мскім сурына́мскай сурына́мскім сурына́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.