супыня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супыня́юся |
супыня́емся |
| 2-я ас. |
супыня́ешся |
супыня́ецеся |
| 3-я ас. |
супыня́ецца |
супыня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
супыня́ўся |
супыня́ліся |
| ж. |
супыня́лася |
| н. |
супыня́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
супыня́йся |
супыня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
супыня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
супыня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супыня́ю |
супыня́ем |
| 2-я ас. |
супыня́еш |
супыня́еце |
| 3-я ас. |
супыня́е |
супыня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
супыня́ў |
супыня́лі |
| ж. |
супыня́ла |
| н. |
супыня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
супыня́й |
супыня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
супыня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
супярэ́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
супярэ́чанне |
| Р. |
супярэ́чання |
| Д. |
супярэ́чанню |
| В. |
супярэ́чанне |
| Т. |
супярэ́чаннем |
| М. |
супярэ́чанні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
супярэ́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
супярэ́чка |
супярэ́чкі |
| Р. |
супярэ́чкі |
супярэ́чак |
| Д. |
супярэ́чцы |
супярэ́чкам |
| В. |
супярэ́чку |
супярэ́чкі |
| Т. |
супярэ́чкай супярэ́чкаю |
супярэ́чкамі |
| М. |
супярэ́чцы |
супярэ́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
супярэ́чліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| супярэ́чліва |
супярэ́члівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
супярэ́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
супярэ́члівасць |
| Р. |
супярэ́члівасці |
| Д. |
супярэ́члівасці |
| В. |
супярэ́члівасць |
| Т. |
супярэ́члівасцю |
| М. |
супярэ́члівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
супярэ́члівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
супярэ́члівы |
супярэ́члівая |
супярэ́члівае |
супярэ́члівыя |
| Р. |
супярэ́члівага |
супярэ́члівай супярэ́члівае |
супярэ́члівага |
супярэ́члівых |
| Д. |
супярэ́чліваму |
супярэ́члівай |
супярэ́чліваму |
супярэ́члівым |
| В. |
супярэ́члівы (неадуш.) супярэ́члівага (адуш.) |
супярэ́члівую |
супярэ́члівае |
супярэ́члівыя (неадуш.) супярэ́члівых (адуш.) |
| Т. |
супярэ́члівым |
супярэ́члівай супярэ́чліваю |
супярэ́члівым |
супярэ́члівымі |
| М. |
супярэ́члівым |
супярэ́члівай |
супярэ́члівым |
супярэ́члівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
супярэ́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| супярэ́чна |
супярэ́чней |
- |
супярэ́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
супярэ́чнасць |
супярэ́чнасці |
| Р. |
супярэ́чнасці |
супярэ́чнасцей супярэ́чнасцяў |
| Д. |
супярэ́чнасці |
супярэ́чнасцям |
| В. |
супярэ́чнасць |
супярэ́чнасці |
| Т. |
супярэ́чнасцю |
супярэ́чнасцямі |
| М. |
супярэ́чнасці |
супярэ́чнасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
супярэ́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
супярэ́чнік |
супярэ́чнікі |
| Р. |
супярэ́чніка |
супярэ́чнікаў |
| Д. |
супярэ́чніку |
супярэ́чнікам |
| В. |
супярэ́чніка |
супярэ́чнікаў |
| Т. |
супярэ́чнікам |
супярэ́чнікамі |
| М. |
супярэ́чніку |
супярэ́чніках |
Крыніцы:
piskunou2012.