нюансава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нюансу́ю |
нюансу́ем |
| 2-я ас. |
нюансу́еш |
нюансу́еце |
| 3-я ас. |
нюансу́е |
нюансу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нюансава́ў |
нюансава́лі |
| ж. |
нюансава́ла |
| н. |
нюансава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нюансу́й |
нюансу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нюансава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нюа́нсік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нюа́нсік |
нюа́нсікі |
| Р. |
нюа́нсіку |
нюа́нсікаў |
| Д. |
нюа́нсіку |
нюа́нсікам |
| В. |
нюа́нсік |
нюа́нсікі |
| Т. |
нюа́нсікам |
нюа́нсікамі |
| М. |
нюа́нсіку |
нюа́нсіках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нюансіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нюансіро́ўка |
нюансіро́ўкі |
| Р. |
нюансіро́ўкі |
нюансіро́вак |
| Д. |
нюансіро́ўцы |
нюансіро́ўкам |
| В. |
нюансіро́ўку |
нюансіро́ўкі |
| Т. |
нюансіро́ўкай нюансіро́ўкаю |
нюансіро́ўкамі |
| М. |
нюансіро́ўцы |
нюансіро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
нюа́нсны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нюа́нсны |
нюа́нсная |
нюа́нснае |
нюа́нсныя |
| Р. |
нюа́нснага |
нюа́нснай нюа́нснае |
нюа́нснага |
нюа́нсных |
| Д. |
нюа́нснаму |
нюа́нснай |
нюа́нснаму |
нюа́нсным |
| В. |
нюа́нсны (неадуш.) нюа́нснага (адуш.) |
нюа́нсную |
нюа́нснае |
нюа́нсныя (неадуш.) нюа́нсных (адуш.) |
| Т. |
нюа́нсным |
нюа́нснай нюа́нснаю |
нюа́нсным |
нюа́нснымі |
| М. |
нюа́нсным |
нюа́нснай |
нюа́нсным |
нюа́нсных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
нюансо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нюансо́ўка |
| Р. |
нюансо́ўкі |
| Д. |
нюансо́ўцы |
| В. |
нюансо́ўку |
| Т. |
нюансо́ўкай нюансо́ўкаю |
| М. |
нюансо́ўцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ню́ніць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ню́ню |
ню́нім |
| 2-я ас. |
ню́ніш |
ню́ніце |
| 3-я ас. |
ню́ніць |
ню́няць |
| Прошлы час |
| м. |
ню́ніў |
ню́нілі |
| ж. |
ню́ніла |
| н. |
ню́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ню́нь |
ню́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ню́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ню́нькаць
‘ныць, капрызіць, хныкаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ню́нькаю |
ню́нькаем |
| 2-я ас. |
ню́нькаеш |
ню́нькаеце |
| 3-я ас. |
ню́нькае |
ню́нькаюць |
| Прошлы час |
| м. |
ню́нькаў |
ню́нькалі |
| ж. |
ню́нькала |
| н. |
ню́нькала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ню́нькаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ню́ня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ню́ня |
ню́ні |
| Р. |
ню́ні |
ню́няў |
| Д. |
ню́ні |
ню́ням |
| В. |
ню́ню |
ню́няў |
| Т. |
ню́няй ню́няю |
ню́нямі |
| М. |
ню́ні |
ню́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ню́ня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ню́ня |
ню́ні |
| Р. |
ню́ні |
ню́няў |
| Д. |
ню́ні |
ню́ням |
| В. |
ню́ню |
ню́няў |
| Т. |
ню́няй ню́няю |
ню́нямі |
| М. |
ню́ні |
ню́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.