спра́ўдзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спра́ўджу |
спра́ўдзім |
2-я ас. |
спра́ўдзіш |
спра́ўдзіце |
3-я ас. |
спра́ўдзіць |
спра́ўдзяць |
Прошлы час |
м. |
спра́ўдзіў |
спра́ўдзілі |
ж. |
спра́ўдзіла |
н. |
спра́ўдзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спра́ўдзі |
спра́ўдзіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спра́ўдзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спра́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
спра́ўка |
Р. |
спра́ўкі |
Д. |
спра́ўцы |
В. |
спра́ўку |
Т. |
спра́ўкай спра́ўкаю |
М. |
спра́ўцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спра́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спра́ўлены |
спра́ўленая |
спра́ўленае |
спра́ўленыя |
Р. |
спра́ўленага |
спра́ўленай спра́ўленае |
спра́ўленага |
спра́ўленых |
Д. |
спра́ўленаму |
спра́ўленай |
спра́ўленаму |
спра́ўленым |
В. |
спра́ўлены (неадуш.) спра́ўленага (адуш.) |
спра́ўленую |
спра́ўленае |
спра́ўленыя (неадуш.) спра́ўленых (адуш.) |
Т. |
спра́ўленым |
спра́ўленай спра́ўленаю |
спра́ўленым |
спра́ўленымі |
М. |
спра́ўленым |
спра́ўленай |
спра́ўленым |
спра́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спра́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спра́ўлены |
спра́ўленая |
спра́ўленае |
спра́ўленыя |
Р. |
спра́ўленага |
спра́ўленай спра́ўленае |
спра́ўленага |
спра́ўленых |
Д. |
спра́ўленаму |
спра́ўленай |
спра́ўленаму |
спра́ўленым |
В. |
спра́ўлены (неадуш.) спра́ўленага (адуш.) |
спра́ўленую |
спра́ўленае |
спра́ўленыя (неадуш.) спра́ўленых (адуш.) |
Т. |
спра́ўленым |
спра́ўленай спра́ўленаю |
спра́ўленым |
спра́ўленымі |
М. |
спра́ўленым |
спра́ўленай |
спра́ўленым |
спра́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спраўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спраўля́нне |
Р. |
спраўля́ння |
Д. |
спраўля́нню |
В. |
спраўля́нне |
Т. |
спраўля́ннем |
М. |
спраўля́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
спраўля́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спраўля́ны |
спраўля́ная |
спраўля́нае |
спраўля́ныя |
Р. |
спраўля́нага |
спраўля́най спраўля́нае |
спраўля́нага |
спраўля́ных |
Д. |
спраўля́наму |
спраўля́най |
спраўля́наму |
спраўля́ным |
В. |
спраўля́ны (неадуш.) спраўля́нага (адуш.) |
спраўля́ную |
спраўля́нае |
спраўля́ныя (неадуш.) спраўля́ных (адуш.) |
Т. |
спраўля́ным |
спраўля́най спраўля́наю |
спраўля́ным |
спраўля́нымі |
М. |
спраўля́ным |
спраўля́най |
спраўля́ным |
спраўля́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
спраўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спраўля́юся |
спраўля́емся |
2-я ас. |
спраўля́ешся |
спраўля́ецеся |
3-я ас. |
спраўля́ецца |
спраўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
спраўля́ўся |
спраўля́ліся |
ж. |
спраўля́лася |
н. |
спраўля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спраўля́йся |
спраўля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спраўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спраўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спраўля́ю |
спраўля́ем |
2-я ас. |
спраўля́еш |
спраўля́еце |
3-я ас. |
спраўля́е |
спраўля́юць |
Прошлы час |
м. |
спраўля́ў |
спраўля́лі |
ж. |
спраўля́ла |
н. |
спраўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спраўля́й |
спраўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спраўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спра́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
спра́ўна |
спраўне́й |
найспраўне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.