Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчшя

полінаркама́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. полінаркама́нія
Р. полінаркама́ніі
Д. полінаркама́ніі
В. полінаркама́нію
Т. полінаркама́ніяй
полінаркама́ніяю
М. полінаркама́ніі

Крыніцы: piskunou2012.

поліненасы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. поліненасы́чаны поліненасы́чаная поліненасы́чанае поліненасы́чаныя
Р. поліненасы́чанага поліненасы́чанай
поліненасы́чанае		 поліненасы́чанага поліненасы́чаных
Д. поліненасы́чанаму поліненасы́чанай поліненасы́чанаму поліненасы́чаным
В. поліненасы́чаны (неадуш.)
поліненасы́чанага (адуш.)		 поліненасы́чаную поліненасы́чанае поліненасы́чаныя (неадуш.)
поліненасы́чаных (адуш.)
Т. поліненасы́чаным поліненасы́чанай
поліненасы́чанаю		 поліненасы́чаным поліненасы́чанымі
М. поліненасы́чаным поліненасы́чанай поліненасы́чаным поліненасы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

полінеўры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. полінеўры́т
Р. полінеўры́ту
Д. полінеўры́ту
В. полінеўры́т
Т. полінеўры́там
М. полінеўры́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

полінеўрыты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. полінеўрыты́чны полінеўрыты́чная полінеўрыты́чнае полінеўрыты́чныя
Р. полінеўрыты́чнага полінеўрыты́чнай
полінеўрыты́чнае		 полінеўрыты́чнага полінеўрыты́чных
Д. полінеўрыты́чнаму полінеўрыты́чнай полінеўрыты́чнаму полінеўрыты́чным
В. полінеўрыты́чны (неадуш.)
полінеўрыты́чнага (адуш.)		 полінеўрыты́чную полінеўрыты́чнае полінеўрыты́чныя (неадуш.)
полінеўрыты́чных (адуш.)
Т. полінеўрыты́чным полінеўрыты́чнай
полінеўрыты́чнаю		 полінеўрыты́чным полінеўрыты́чнымі
М. полінеўрыты́чным полінеўрыты́чнай полінеўрыты́чным полінеўрыты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

полінуклеаты́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. полінуклеаты́д полінуклеаты́ды
Р. полінуклеаты́ду полінуклеаты́даў
Д. полінуклеаты́ду полінуклеаты́дам
В. полінуклеаты́д полінуклеаты́ды
Т. полінуклеаты́дам полінуклеаты́дамі
М. полінуклеаты́дзе полінуклеаты́дах

Крыніцы: piskunou2012.

полінуклеаты́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. полінуклеаты́дны полінуклеаты́дная полінуклеаты́днае полінуклеаты́дныя
Р. полінуклеаты́днага полінуклеаты́днай
полінуклеаты́днае		 полінуклеаты́днага полінуклеаты́дных
Д. полінуклеаты́днаму полінуклеаты́днай полінуклеаты́днаму полінуклеаты́дным
В. полінуклеаты́дны (неадуш.)
полінуклеаты́днага (адуш.)		 полінуклеаты́дную полінуклеаты́днае полінуклеаты́дныя (неадуш.)
полінуклеаты́дных (адуш.)
Т. полінуклеаты́дным полінуклеаты́днай
полінуклеаты́днаю		 полінуклеаты́дным полінуклеаты́днымі
М. полінуклеаты́дным полінуклеаты́днай полінуклеаты́дным полінуклеаты́дных

Крыніцы: piskunou2012.

полінуклеі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. полінуклеі́д полінуклеі́ды
Р. полінуклеі́ду полінуклеі́даў
Д. полінуклеі́ду полінуклеі́дам
В. полінуклеі́д полінуклеі́ды
Т. полінуклеі́дам полінуклеі́дамі
М. полінуклеі́дзе полінуклеі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

По́ліпень

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. По́ліпень
Р. По́ліпня
По́ліпеня
Д. По́ліпню
В. По́ліпень
Т. По́ліпнем
М. По́ліпні

По́ліпень

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. По́ліпень
Р. По́ліпеня
Д. По́ліпеню
В. По́ліпень
Т. По́ліпенем
М. По́ліпені

поліпепты́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. поліпепты́д поліпепты́ды
Р. поліпепты́ду поліпепты́даў
Д. поліпепты́ду поліпепты́дам
В. поліпепты́д поліпепты́ды
Т. поліпепты́дам поліпепты́дамі
М. поліпепты́дзе поліпепты́дах

Крыніцы: piskunou2012.