надако́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надако́нны |
надако́нная |
надако́ннае |
надако́нныя |
| Р. |
надако́ннага |
надако́ннай надако́ннае |
надако́ннага |
надако́нных |
| Д. |
надако́ннаму |
надако́ннай |
надако́ннаму |
надако́нным |
| В. |
надако́нны (неадуш.) надако́ннага (адуш.) |
надако́нную |
надако́ннае |
надако́нныя (неадуш.) надако́нных (адуш.) |
| Т. |
надако́нным |
надако́ннай надако́ннаю |
надако́нным |
надако́ннымі |
| М. |
надако́нным |
надако́ннай |
надако́нным |
надако́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
надакуча́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надакуча́ю |
надакуча́ем |
| 2-я ас. |
надакуча́еш |
надакуча́еце |
| 3-я ас. |
надакуча́е |
надакуча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
надакуча́ў |
надакуча́лі |
| ж. |
надакуча́ла |
| н. |
надакуча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надакуча́й |
надакуча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
надакуча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надаку́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надаку́чванне |
надаку́чванні |
| Р. |
надаку́чвання |
надаку́чванняў |
| Д. |
надаку́чванню |
надаку́чванням |
| В. |
надаку́чванне |
надаку́чванні |
| Т. |
надаку́чваннем |
надаку́чваннямі |
| М. |
надаку́чванні |
надаку́чваннях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надаку́чваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надаку́чваю |
надаку́чваем |
| 2-я ас. |
надаку́чваеш |
надаку́чваеце |
| 3-я ас. |
надаку́чвае |
надаку́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
надаку́чваў |
надаку́чвалі |
| ж. |
надаку́чвала |
| н. |
надаку́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надаку́чвай |
надаку́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
надаку́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надаку́чліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| надаку́чліва |
надаку́члівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
надаку́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
надаку́члівасць |
| Р. |
надаку́члівасці |
| Д. |
надаку́члівасці |
| В. |
надаку́члівасць |
| Т. |
надаку́члівасцю |
| М. |
надаку́члівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надаку́члівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надаку́члівы |
надаку́члівая |
надаку́члівае |
надаку́члівыя |
| Р. |
надаку́члівага |
надаку́члівай надаку́члівае |
надаку́члівага |
надаку́члівых |
| Д. |
надаку́чліваму |
надаку́члівай |
надаку́чліваму |
надаку́члівым |
| В. |
надаку́члівы (неадуш.) надаку́члівага (адуш.) |
надаку́члівую |
надаку́члівае |
надаку́члівыя (неадуш.) надаку́члівых (адуш.) |
| Т. |
надаку́члівым |
надаку́члівай надаку́чліваю |
надаку́члівым |
надаку́члівымі |
| М. |
надаку́члівым |
надаку́члівай |
надаку́члівым |
надаку́члівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надаку́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надаку́чу |
надаку́чым |
| 2-я ас. |
надаку́чыш |
надаку́чыце |
| 3-я ас. |
надаку́чыць |
надаку́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
надаку́чыў |
надаку́чылі |
| ж. |
надаку́чыла |
| н. |
надаку́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надаку́ч |
надаку́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надаку́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нада́лей
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
нада́лей надале́й |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.