Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя

супо́ня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супо́ня супо́ні
Р. супо́ні супо́нь
Д. супо́ні супо́ням
В. супо́ню супо́ні
Т. супо́няй
супо́няю		 супо́нямі
М. супо́ні супо́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. супо́р
Р. супо́ру
Д. супо́ру
В. супо́р
Т. супо́рам
М. супо́ры

Крыніцы: piskunou2012.

супо́рат

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супо́рат супо́раты
Р. супо́рата супо́ратаў
Д. супо́рату супо́ратам
В. супо́рата супо́ратаў
Т. супо́ратам супо́ратамі
М. супо́раце супо́ратах

Крыніцы: piskunou2012.

супо́рліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
супо́рліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

супо́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супо́рлівы супо́рлівая супо́рлівае супо́рлівыя
Р. супо́рлівага супо́рлівай
супо́рлівае		 супо́рлівага супо́рлівых
Д. супо́рліваму супо́рлівай супо́рліваму супо́рлівым
В. супо́рлівы (неадуш.)
супо́рлівага (адуш.)		 супо́рлівую супо́рлівае супо́рлівыя (неадуш.)
супо́рлівых (адуш.)
Т. супо́рлівым супо́рлівай
супо́рліваю		 супо́рлівым супо́рлівымі
М. супо́рлівым супо́рлівай супо́рлівым супо́рлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Супо́рніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Супо́рніца
Р. Супо́рніцы
Д. Супо́рніцы
В. Супо́рніцу
Т. Супо́рніцай
Супо́рніцаю
М. Супо́рніцы

суправаджа́льная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. суправаджа́льная суправаджа́льныя
Р. суправаджа́льнай суправаджа́льных
Д. суправаджа́льнай суправаджа́льным
В. суправаджа́льную суправаджа́льныя (неадуш.)
Т. суправаджа́льнай
суправаджа́льнаю		 суправаджа́льнымі
М. суправаджа́льнай суправаджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

суправаджа́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суправаджа́льнік суправаджа́льнікі
Р. суправаджа́льніка суправаджа́льнікаў
Д. суправаджа́льніку суправаджа́льнікам
В. суправаджа́льніка суправаджа́льнікаў
Т. суправаджа́льнікам суправаджа́льнікамі
М. суправаджа́льніку суправаджа́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

суправаджа́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суправаджа́льніца суправаджа́льніцы
Р. суправаджа́льніцы суправаджа́льніц
Д. суправаджа́льніцы суправаджа́льніцам
В. суправаджа́льніцу суправаджа́льніц
Т. суправаджа́льніцай
суправаджа́льніцаю		 суправаджа́льніцамі
М. суправаджа́льніцы суправаджа́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

суправаджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суправаджа́льны суправаджа́льная суправаджа́льнае суправаджа́льныя
Р. суправаджа́льнага суправаджа́льнай
суправаджа́льнае		 суправаджа́льнага суправаджа́льных
Д. суправаджа́льнаму суправаджа́льнай суправаджа́льнаму суправаджа́льным
В. суправаджа́льны (неадуш.)
суправаджа́льнага (адуш.)		 суправаджа́льную суправаджа́льнае суправаджа́льныя (неадуш.)
суправаджа́льных (адуш.)
Т. суправаджа́льным суправаджа́льнай
суправаджа́льнаю		 суправаджа́льным суправаджа́льнымі
М. суправаджа́льным суправаджа́льнай суправаджа́льным суправаджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.