суправаджа́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суправаджа́льнік суправаджа́льнікі
Р. суправаджа́льніка суправаджа́льнікаў
Д. суправаджа́льніку суправаджа́льнікам
В. суправаджа́льніка суправаджа́льнікаў
Т. суправаджа́льнікам суправаджа́льнікамі
М. суправаджа́льніку суправаджа́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)