ін’ектава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ін’екту́ю |
ін’екту́ем |
| 2-я ас. |
ін’екту́еш |
ін’екту́еце |
| 3-я ас. |
ін’екту́е |
ін’екту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ін’ектава́ў |
ін’ектава́лі |
| ж. |
ін’ектава́ла |
| н. |
ін’ектава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ін’екту́й |
ін’екту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ін’ектава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ін’екцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ін’екцы́йны |
ін’екцы́йная |
ін’екцы́йнае |
ін’екцы́йныя |
| Р. |
ін’екцы́йнага |
ін’екцы́йнай ін’екцы́йнае |
ін’екцы́йнага |
ін’екцы́йных |
| Д. |
ін’екцы́йнаму |
ін’екцы́йнай |
ін’екцы́йнаму |
ін’екцы́йным |
| В. |
ін’екцы́йны (неадуш.) ін’екцы́йнага (адуш.) |
ін’екцы́йную |
ін’екцы́йнае |
ін’екцы́йныя (неадуш.) ін’екцы́йных (адуш.) |
| Т. |
ін’екцы́йным |
ін’екцы́йнай ін’екцы́йнаю |
ін’екцы́йным |
ін’екцы́йнымі |
| М. |
ін’екцы́йным |
ін’екцы́йнай |
ін’екцы́йным |
ін’екцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ін’е́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ін’е́кцыя |
ін’е́кцыі |
| Р. |
ін’е́кцыі |
ін’е́кцый |
| Д. |
ін’е́кцыі |
ін’е́кцыям |
| В. |
ін’е́кцыю |
ін’е́кцыі |
| Т. |
ін’е́кцыяй ін’е́кцыяю |
ін’е́кцыямі |
| М. |
ін’е́кцыі |
ін’е́кцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інервава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інервава́ны |
інервава́ная |
інервава́нае |
інервава́ныя |
| Р. |
інервава́нага |
інервава́най інервава́нае |
інервава́нага |
інервава́ных |
| Д. |
інервава́наму |
інервава́най |
інервава́наму |
інервава́ным |
| В. |
інервава́ны (неадуш.) інервава́нага (адуш.) |
інервава́ную |
інервава́нае |
інервава́ныя (неадуш.) інервава́ных (адуш.) |
| Т. |
інервава́ным |
інервава́най інервава́наю |
інервава́ным |
інервава́нымі |
| М. |
інервава́ным |
інервава́най |
інервава́ным |
інервава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
інервава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інервава́ны |
інервава́ная |
інервава́нае |
інервава́ныя |
| Р. |
інервава́нага |
інервава́най інервава́нае |
інервава́нага |
інервава́ных |
| Д. |
інервава́наму |
інервава́най |
інервава́наму |
інервава́ным |
| В. |
інервава́ны (неадуш.) інервава́нага (адуш.) |
інервава́ную |
інервава́нае |
інервава́ныя (неадуш.) інервава́ных (адуш.) |
| Т. |
інервава́ным |
інервава́най інервава́наю |
інервава́ным |
інервава́нымі |
| М. |
інервава́ным |
інервава́най |
інервава́ным |
інервава́ных |
Кароткая форма: інервава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
інервава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інервава́ны |
інервава́ная |
інервава́нае |
інервава́ныя |
| Р. |
інервава́нага |
інервава́най інервава́нае |
інервава́нага |
інервава́ных |
| Д. |
інервава́наму |
інервава́най |
інервава́наму |
інервава́ным |
| В. |
інервава́ны (неадуш.) інервава́нага (адуш.) |
інервава́ную |
інервава́нае |
інервава́ныя (неадуш.) інервава́ных (адуш.) |
| Т. |
інервава́ным |
інервава́най інервава́наю |
інервава́ным |
інервава́нымі |
| М. |
інервава́ным |
інервава́най |
інервава́ным |
інервава́ных |
Кароткая форма: інервава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
інервава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
інерву́ецца |
інерву́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
інервава́ўся |
інервава́ліся |
| ж. |
інервава́лася |
| н. |
інервава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
інервава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
інерву́ю |
інерву́ем |
| 2-я ас. |
інерву́еш |
інерву́еце |
| 3-я ас. |
інерву́е |
інерву́юць |
| Прошлы час |
| м. |
інервава́ў |
інервава́лі |
| ж. |
інервава́ла |
| н. |
інервава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
інерву́й |
інерву́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
інерву́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
інервава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
інерву́ю |
інерву́ем |
| 2-я ас. |
інерву́еш |
інерву́еце |
| 3-я ас. |
інерву́е |
інерву́юць |
| Прошлы час |
| м. |
інервава́ў |
інервава́лі |
| ж. |
інервава́ла |
| н. |
інервава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
інерву́й |
інерву́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
інервава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.