Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыкупля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыкупля́нне
Р. прыкупля́ння
Д. прыкупля́нню
В. прыкупля́нне
Т. прыкупля́ннем
М. прыкупля́нні

Крыніцы: piskunou2012.

прыкупля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыкупля́ецца прыкупля́юцца
Прошлы час
м. прыкупля́ўся прыкупля́ліся
ж. прыкупля́лася
н. прыкупля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыкупля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкупля́ю прыкупля́ем
2-я ас. прыкупля́еш прыкупля́еце
3-я ас. прыкупля́е прыкупля́юць
Прошлы час
м. прыкупля́ў прыкупля́лі
ж. прыкупля́ла
н. прыкупля́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкупля́й прыкупля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкупля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыкупны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкупны́ прыкупна́я прыкупно́е прыкупны́я
Р. прыкупно́га прыкупно́й
прыкупно́е		 прыкупно́га прыкупны́х
Д. прыкупно́му прыкупно́й прыкупно́му прыкупны́м
В. прыкупны́ (неадуш.)
прыкупно́га (адуш.)		 прыкупну́ю прыкупно́е прыкупны́я (неадуш.)
прыкупны́х (адуш.)
Т. прыкупны́м прыкупно́й
прыкупно́ю		 прыкупны́м прыкупны́мі
М. прыкупны́м прыкупно́й прыкупны́м прыкупны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыку́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыку́р
Р. прыку́ру
Д. прыку́ру
В. прыку́р
Т. прыку́рам
М. прыку́ры

Крыніцы: piskunou2012.

прыку́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыку́раны прыку́раная прыку́ранае прыку́раныя
Р. прыку́ранага прыку́ранай
прыку́ранае		 прыку́ранага прыку́раных
Д. прыку́ранаму прыку́ранай прыку́ранаму прыку́раным
В. прыку́раны (неадуш.)
прыку́ранага (адуш.)		 прыку́раную прыку́ранае прыку́раныя (неадуш.)
прыку́раных (адуш.)
Т. прыку́раным прыку́ранай
прыку́ранаю		 прыку́раным прыку́ранымі
М. прыку́раным прыку́ранай прыку́раным прыку́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыку́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыку́раны прыку́раная прыку́ранае прыку́раныя
Р. прыку́ранага прыку́ранай
прыку́ранае		 прыку́ранага прыку́раных
Д. прыку́ранаму прыку́ранай прыку́ранаму прыку́раным
В. прыку́раны (неадуш.)
прыку́ранага (адуш.)		 прыку́раную прыку́ранае прыку́раныя (неадуш.)
прыку́раных (адуш.)
Т. прыку́раным прыку́ранай
прыку́ранаю		 прыку́раным прыку́ранымі
М. прыку́раным прыку́ранай прыку́раным прыку́раных

Кароткая форма: прыку́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыку́рвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыку́рвальнік прыку́рвальнікі
Р. прыку́рвальніка прыку́рвальнікаў
Д. прыку́рвальніку прыку́рвальнікам
В. прыку́рвальнік прыку́рвальнікі
Т. прыку́рвальнікам прыку́рвальнікамі
М. прыку́рвальніку прыку́рвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

прыку́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыку́рванне
Р. прыку́рвання
Д. прыку́рванню
В. прыку́рванне
Т. прыку́рваннем
М. прыку́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыку́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыку́рваецца прыку́рваюцца
Прошлы час
м. прыку́рваўся прыку́рваліся
ж. прыку́рвалася
н. прыку́рвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.