прыку́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыку́рванне | |
| прыку́рвання | |
| прыку́рванню | |
| прыку́рванне | |
| прыку́рваннем | |
| прыку́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)