сумне́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сумне́ўны |
сумне́ўная |
сумне́ўнае |
сумне́ўныя |
| Р. |
сумне́ўнага |
сумне́ўнай сумне́ўнае |
сумне́ўнага |
сумне́ўных |
| Д. |
сумне́ўнаму |
сумне́ўнай |
сумне́ўнаму |
сумне́ўным |
| В. |
сумне́ўны (неадуш.) сумне́ўнага (адуш.) |
сумне́ўную |
сумне́ўнае |
сумне́ўныя (неадуш.) сумне́ўных (адуш.) |
| Т. |
сумне́ўным |
сумне́ўнай сумне́ўнаю |
сумне́ўным |
сумне́ўнымі |
| М. |
сумне́ўным |
сумне́ўнай |
сумне́ўным |
сумне́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сумне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сумне́ю |
сумне́ем |
| 2-я ас. |
сумне́еш |
сумне́еце |
| 3-я ас. |
сумне́е |
сумне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сумне́ў |
сумне́лі |
| ж. |
сумне́ла |
| н. |
сумне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сумне́й |
сумне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сумне́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
су́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
су́мнік |
| Р. |
су́мніку |
| Д. |
су́мніку |
| В. |
су́мнік |
| Т. |
су́мнікам |
| М. |
су́мніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сумні́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сумні́ў |
сумні́вы |
| Р. |
сумні́ву |
сумні́ваў |
| Д. |
сумні́ву |
сумні́вам |
| В. |
сумні́ў |
сумні́вы |
| Т. |
сумні́вам |
сумні́вамі |
| М. |
сумні́ве |
сумні́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумні́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сумні́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумні́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сумні́ўнасць |
| Р. |
сумні́ўнасці |
| Д. |
сумні́ўнасці |
| В. |
сумні́ўнасць |
| Т. |
сумні́ўнасцю |
| М. |
сумні́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумно́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сумно́жнік |
сумно́жнікі |
| Р. |
сумно́жніка |
сумно́жнікаў |
| Д. |
сумно́жніку |
сумно́жнікам |
| В. |
сумно́жнік |
сумно́жнікі |
| Т. |
сумно́жнікам |
сумно́жнікамі |
| М. |
сумно́жніку |
сумно́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
су́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́мны |
су́мная |
су́мнае |
су́мныя |
| Р. |
су́мнага |
су́мнай су́мнае |
су́мнага |
су́мных |
| Д. |
су́мнаму |
су́мнай |
су́мнаму |
су́мным |
| В. |
су́мны (неадуш.) су́мнага (адуш.) |
су́мную |
су́мнае |
су́мныя (неадуш.) су́мных (адуш.) |
| Т. |
су́мным |
су́мнай су́мнаю |
су́мным |
су́мнымі |
| М. |
су́мным |
су́мнай |
су́мным |
су́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.