сумне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сумне́ю сумне́ем
2-я ас. сумне́еш сумне́еце
3-я ас. сумне́е сумне́юць
Прошлы час
м. сумне́ў сумне́лі
ж. сумне́ла
н. сумне́ла
Загадны лад
2-я ас. сумне́й сумне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сумне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)