сумне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сумне́йшы |
сумне́йшая |
сумне́йшае |
сумне́йшыя |
| Р. |
сумне́йшага |
сумне́йшай сумне́йшае |
сумне́йшага |
сумне́йшых |
| Д. |
сумне́йшаму |
сумне́йшай |
сумне́йшаму |
сумне́йшым |
| В. |
сумне́йшы (неадуш.) сумне́йшага (адуш.) |
сумне́йшую |
сумне́йшае |
сумне́йшыя (неадуш.) сумне́йшых (адуш.) |
| Т. |
сумне́йшым |
сумне́йшай сумне́йшаю |
сумне́йшым |
сумне́йшымі |
| М. |
сумне́йшым |
сумне́йшай |
сумне́йшым |
сумне́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
сумне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сумне́нне |
сумне́нні |
| Р. |
сумне́ння |
сумне́нняў |
| Д. |
сумне́нню |
сумне́нням |
| В. |
сумне́нне |
сумне́нні |
| Т. |
сумне́ннем |
сумне́ннямі |
| М. |
сумне́нні |
сумне́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сумне́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сумне́ў |
сумне́вы |
| Р. |
сумне́ву |
сумне́ваў |
| Д. |
сумне́ву |
сумне́вам |
| В. |
сумне́ў |
сумне́вы |
| Т. |
сумне́вам |
сумне́вамі |
| М. |
сумне́ве |
сумне́вах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сумне́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сумне́ўна |
сумне́ўней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумне́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сумне́ўнасць |
| Р. |
сумне́ўнасці |
| Д. |
сумне́ўнасці |
| В. |
сумне́ўнасць |
| Т. |
сумне́ўнасцю |
| М. |
сумне́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.