Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

суку́пна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
суку́пна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

суку́пнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суку́пны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	суку́пны	суку́пная	суку́пнае	суку́пныя
Р.	суку́пнага	суку́пнай суку́пнае	суку́пнага	суку́пных
Д.	суку́пнаму	суку́пнай	суку́пнаму	суку́пным
В.	суку́пны (неадуш.) суку́пнага (адуш.)	суку́пную	суку́пнае	суку́пныя (неадуш.) суку́пных (адуш.)
Т.	суку́пным	суку́пнай суку́пнаю	суку́пным	суку́пнымі
М.	суку́пным	суку́пнай	суку́пным	суку́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сукцыні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

сукцэсі́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сукцэсі́йны	сукцэсі́йная	сукцэсі́йнае	сукцэсі́йныя
Р.	сукцэсі́йнага	сукцэсі́йнай сукцэсі́йнае	сукцэсі́йнага	сукцэсі́йных
Д.	сукцэсі́йнаму	сукцэсі́йнай	сукцэсі́йнаму	сукцэсі́йным
В.	сукцэсі́йны (неадуш.) сукцэсі́йнага (адуш.)	сукцэсі́йную	сукцэсі́йнае	сукцэсі́йныя (неадуш.) сукцэсі́йных (адуш.)
Т.	сукцэсі́йным	сукцэсі́йнай сукцэсі́йнаю	сукцэсі́йным	сукцэсі́йнымі
М.	сукцэсі́йным	сукцэсі́йнай	сукцэсі́йным	сукцэсі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

сукцэ́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

сукянё́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

сула́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Сула́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Сулавы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum