абіўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абіўны́ |
абіўна́я |
абіўно́е |
абіўны́я |
| Р. |
абіўно́га |
абіўно́й абіўно́е |
абіўно́га |
абіўны́х |
| Д. |
абіўно́му |
абіўно́й |
абіўно́му |
абіўны́м |
| В. |
абіўны́ (неадуш.) абіўно́га (адуш.) |
абіўну́ю |
абіўно́е |
абіўны́я (неадуш.) абіўны́х (адуш.) |
| Т. |
абіўны́м |
абіўно́й абіўно́ю |
абіўны́м |
абіўны́мі |
| М. |
абіўны́м |
абіўно́й |
абіўны́м |
абіўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абі́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абі́ўшчык |
абі́ўшчыкі |
| Р. |
абі́ўшчыка |
абі́ўшчыкаў |
| Д. |
абі́ўшчыку |
абі́ўшчыкам |
| В. |
абі́ўшчыка |
абі́ўшчыкаў |
| Т. |
абі́ўшчыкам |
абі́ўшчыкамі |
| М. |
абі́ўшчыку |
абі́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абі́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абі́ўшчыца |
абі́ўшчыцы |
| Р. |
абі́ўшчыцы |
абі́ўшчыц |
| Д. |
абі́ўшчыцы |
абі́ўшчыцам |
| В. |
абі́ўшчыцу |
абі́ўшчыц |
| Т. |
абі́ўшчыцай абі́ўшчыцаю |
абі́ўшчыцамі |
| М. |
абі́ўшчыцы |
абі́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абі́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абі́цік |
абі́цікі |
| Р. |
абі́ціка |
абі́цікаў |
| Д. |
абі́ціку |
абі́цікам |
| В. |
абі́цік |
абі́цікі |
| Т. |
абі́цікам |
абі́цікамі |
| М. |
абі́ціку |
абі́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’ю́ся |
аб’ё́мся |
| 2-я ас. |
аб’е́шся |
аб’яце́ся |
| 3-я ас. |
аб’е́цца |
аб’ю́цца |
| Прошлы час |
| м. |
абі́ўся |
абі́ліся |
| ж. |
абі́лася |
| н. |
абі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абі́ся |
абі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абі́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абі́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абі́цце |
| Р. |
абі́цця |
| Д. |
абі́ццю |
| В. |
абі́цце |
| Т. |
абі́ццем |
| М. |
абі́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’ю́ |
аб’ё́м |
| 2-я ас. |
аб’е́ш |
аб’яце́ |
| 3-я ас. |
аб’е́ |
аб’ю́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абі́ў |
абі́лі |
| ж. |
абі́ла |
| н. |
абі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абі́ |
абі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абічо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абічо́ўка |
абічо́ўкі |
| Р. |
абічо́ўкі |
абічо́вак |
| Д. |
абічо́ўцы |
абічо́ўкам |
| В. |
абічо́ўку |
абічо́ўкі |
| Т. |
абічо́ўкай абічо́ўкаю |
абічо́ўкамі |
| М. |
абічо́ўцы |
абічо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіягене́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абіягене́з |
| Р. |
абіягене́зу |
| Д. |
абіягене́зу |
| В. |
абіягене́з |
| Т. |
абіягене́зам |
| М. |
абіягене́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.