абі́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абі́цік | абі́цікі | |
| абі́ціка | абі́цікаў | |
| абі́ціку | абі́цікам | |
| абі́цік | абі́цікі | |
| абі́цікам | абі́цікамі | |
| абі́ціку | абі́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)