суднапад’ё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднапад’ё́мнік |
суднапад’ё́мнікі |
| Р. |
суднапад’ё́мніка |
суднапад’ё́мнікаў |
| Д. |
суднапад’ё́мніку |
суднапад’ё́мнікам |
| В. |
суднапад’ё́мнік |
суднапад’ё́мнікі |
| Т. |
суднапад’ё́мнікам |
суднапад’ё́мнікамі |
| М. |
суднапад’ё́мніку |
суднапад’ё́мніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднапад’ё́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднапад’ё́мны |
суднапад’ё́мная |
суднапад’ё́мнае |
суднапад’ё́мныя |
| Р. |
суднапад’ё́мнага |
суднапад’ё́мнай суднапад’ё́мнае |
суднапад’ё́мнага |
суднапад’ё́мных |
| Д. |
суднапад’ё́мнаму |
суднапад’ё́мнай |
суднапад’ё́мнаму |
суднапад’ё́мным |
| В. |
суднапад’ё́мны (неадуш.) суднапад’ё́мнага (адуш.) |
суднапад’ё́мную |
суднапад’ё́мнае |
суднапад’ё́мныя (неадуш.) суднапад’ё́мных (адуш.) |
| Т. |
суднапад’ё́мным |
суднапад’ё́мнай суднапад’ё́мнаю |
суднапад’ё́мным |
суднапад’ё́мнымі |
| М. |
суднапад’ё́мным |
суднапад’ё́мнай |
суднапад’ё́мным |
суднапад’ё́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
суднападыма́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднападыма́льнік |
суднападыма́льнікі |
| Р. |
суднападыма́льніка |
суднападыма́льнікаў |
| Д. |
суднападыма́льніку |
суднападыма́льнікам |
| В. |
суднападыма́льнік |
суднападыма́льнікі |
| Т. |
суднападыма́льнікам |
суднападыма́льнікамі |
| М. |
суднападыма́льніку |
суднападыма́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суднападыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суднападыма́нне |
| Р. |
суднападыма́ння |
| Д. |
суднападыма́нню |
| В. |
суднападыма́нне |
| Т. |
суднападыма́ннем |
| М. |
суднападыма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднапрамысло́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднапрамысло́вец |
суднапрамысло́ўцы |
| Р. |
суднапрамысло́ўца |
суднапрамысло́ўцаў |
| Д. |
суднапрамысло́ўцу |
суднапрамысло́ўцам |
| В. |
суднапрамысло́ўца |
суднапрамысло́ўцаў |
| Т. |
суднапрамысло́ўцам |
суднапрамысло́ўцамі |
| М. |
суднапрамысло́ўцу |
суднапрамысло́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднапрамысло́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднапрамысло́вы |
суднапрамысло́вая |
суднапрамысло́вае |
суднапрамысло́выя |
| Р. |
суднапрамысло́вага |
суднапрамысло́вай суднапрамысло́вае |
суднапрамысло́вага |
суднапрамысло́вых |
| Д. |
суднапрамысло́ваму |
суднапрамысло́вай |
суднапрамысло́ваму |
суднапрамысло́вым |
| В. |
суднапрамысло́вы (неадуш.) |
суднапрамысло́вую |
суднапрамысло́вае |
суднапрамысло́выя (неадуш.) |
| Т. |
суднапрамысло́вым |
суднапрамысло́вай суднапрамысло́ваю |
суднапрамысло́вым |
суднапрамысло́вымі |
| М. |
суднапрамысло́вым |
суднапрамысло́вай |
суднапрамысло́вым |
суднапрамысло́вых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
суднарабо́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднарабо́чы |
суднарабо́чая |
суднарабо́чае |
суднарабо́чыя |
| Р. |
суднарабо́чага |
суднарабо́чай суднарабо́чае |
суднарабо́чага |
суднарабо́чых |
| Д. |
суднарабо́чаму |
суднарабо́чай |
суднарабо́чаму |
суднарабо́чым |
| В. |
суднарабо́чы (неадуш.) суднарабо́чага (адуш.) |
суднарабо́чую |
суднарабо́чае |
суднарабо́чыя (неадуш.) суднарабо́чых (адуш.) |
| Т. |
суднарабо́чым |
суднарабо́чай суднарабо́чаю |
суднарабо́чым |
суднарабо́чымі |
| М. |
суднарабо́чым |
суднарабо́чай |
суднарабо́чым |
суднарабо́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднарабо́чы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
суднарабо́чы |
суднарабо́чыя |
| Р. |
суднарабо́чага |
суднарабо́чых |
| Д. |
суднарабо́чаму |
суднарабо́чым |
| В. |
суднарабо́чага |
суднарабо́чых |
| Т. |
суднарабо́чым |
суднарабо́чымі |
| М. |
суднарабо́чым |
суднарабо́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
суднарады́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднарады́ст |
суднарады́сты |
| Р. |
суднарады́ста |
суднарады́стаў |
| Д. |
суднарады́сту |
суднарады́стам |
| В. |
суднарады́ста |
суднарады́стаў |
| Т. |
суднарады́стам |
суднарады́стамі |
| М. |
суднарады́сце |
суднарады́стах |
Крыніцы:
sbm2012.