суднапад’ё́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суднапад’ё́мны суднапад’ё́мная суднапад’ё́мнае суднапад’ё́мныя
Р. суднапад’ё́мнага суднапад’ё́мнай
суднапад’ё́мнае
суднапад’ё́мнага суднапад’ё́мных
Д. суднапад’ё́мнаму суднапад’ё́мнай суднапад’ё́мнаму суднапад’ё́мным
В. суднапад’ё́мны (неадуш.)
суднапад’ё́мнага (адуш.)
суднапад’ё́мную суднапад’ё́мнае суднапад’ё́мныя (неадуш.)
суднапад’ё́мных (адуш.)
Т. суднапад’ё́мным суднапад’ё́мнай
суднапад’ё́мнаю
суднапад’ё́мным суднапад’ё́мнымі
М. суднапад’ё́мным суднапад’ё́мнай суднапад’ё́мным суднапад’ё́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)