судко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
судко́вы |
судко́вая |
судко́вае |
судко́выя |
| Р. |
судко́вага |
судко́вай судко́вае |
судко́вага |
судко́вых |
| Д. |
судко́ваму |
судко́вай |
судко́ваму |
судко́вым |
| В. |
судко́вы (неадуш.) судко́вага (адуш.) |
судко́вую |
судко́вае |
судко́выя (неадуш.) судко́вых (адуш.) |
| Т. |
судко́вым |
судко́вай судко́ваю |
судко́вым |
судко́вымі |
| М. |
судко́вым |
судко́вай |
судко́вым |
судко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
судлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
судлі́васць |
| Р. |
судлі́васці |
| Д. |
судлі́васці |
| В. |
судлі́васць |
| Т. |
судлі́васцю |
| М. |
судлі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
судлі́віцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
судлі́ўлюся |
судлі́вімся |
| 2-я ас. |
судлі́вішся |
судлі́віцеся |
| 3-я ас. |
судлі́віцца |
судлі́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
судлі́віўся |
судлі́віліся |
| ж. |
судлі́вілася |
| н. |
судлі́вілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
судлі́ўся |
судлі́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
судлі́вячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
судлі́віць
‘ганьбіць, асуджаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
судлі́ўлю |
судлі́вім |
| 2-я ас. |
судлі́віш |
судлі́віце |
| 3-я ас. |
судлі́віць |
судлі́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
судлі́віў |
судлі́вілі |
| ж. |
судлі́віла |
| н. |
судлі́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
судлі́ў |
судлі́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
судлі́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
судмедэ́ксперт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
судмедэ́ксперт |
судмедэ́ксперты |
| Р. |
судмедэ́ксперта |
судмедэ́кспертаў |
| Д. |
судмедэ́ксперту |
судмедэ́кспертам |
| В. |
судмедэ́ксперта |
судмедэ́кспертаў |
| Т. |
судмедэ́кспертам |
судмедэ́кспертамі |
| М. |
судмедэ́ксперце |
судмедэ́кспертах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
судмедэкспе́рт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
судмедэкспе́рт |
судмедэкспе́рты |
| Р. |
судмедэкспе́рта |
судмедэкспе́ртаў |
| Д. |
судмедэкспе́рту |
судмедэкспе́ртам |
| В. |
судмедэкспе́рта |
судмедэкспе́ртаў |
| Т. |
судмедэкспе́ртам |
судмедэкспе́ртамі |
| М. |
судмедэкспе́рце |
судмедэкспе́ртах |
Крыніцы:
piskunou2012.
судмедэксперты́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
судмедэксперты́за |
судмедэксперты́зы |
| Р. |
судмедэксперты́зы |
судмедэксперты́з |
| Д. |
судмедэксперты́зе |
судмедэксперты́зам |
| В. |
судмедэксперты́зу |
судмедэксперты́зы |
| Т. |
судмедэксперты́зай судмедэксперты́заю |
судмедэксперты́замі |
| М. |
судмедэксперты́зе |
судмедэксперты́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
су́дна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
су́дна |
су́дны |
| Р. |
су́дна |
су́днаў |
| Д. |
су́дну |
су́днам |
| В. |
су́дна |
су́дны |
| Т. |
су́днам |
су́днамі |
| М. |
су́дне |
су́днах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.