судлі́віць
‘ганьбіць, асуджаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| судлі́ўлю | судлі́вім | |
| судлі́віш | судлі́віце | |
| судлі́віць | судлі́вяць | |
| Прошлы час | ||
| судлі́віў | судлі́вілі | |
| судлі́віла | ||
| судлі́віла | ||
| Загадны лад | ||
| судлі́ў | судлі́ўце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| судлі́вячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)