хромалітагра́ф
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хромалітагра́ф |
хромалітагра́фы |
Р. |
хромалітагра́фа |
хромалітагра́фаў |
Д. |
хромалітагра́фу |
хромалітагра́фам |
В. |
хромалітагра́фа |
хромалітагра́фаў |
Т. |
хромалітагра́фам |
хромалітагра́фамі |
М. |
хромалітагра́фе |
хромалітагра́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
хромалітаграфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хромалітаграфі́чны |
хромалітаграфі́чная |
хромалітаграфі́чнае |
хромалітаграфі́чныя |
Р. |
хромалітаграфі́чнага |
хромалітаграфі́чнай хромалітаграфі́чнае |
хромалітаграфі́чнага |
хромалітаграфі́чных |
Д. |
хромалітаграфі́чнаму |
хромалітаграфі́чнай |
хромалітаграфі́чнаму |
хромалітаграфі́чным |
В. |
хромалітаграфі́чны (неадуш.) хромалітаграфі́чнага (адуш.) |
хромалітаграфі́чную |
хромалітаграфі́чнае |
хромалітаграфі́чныя (неадуш.) хромалітаграфі́чных (адуш.) |
Т. |
хромалітаграфі́чным |
хромалітаграфі́чнай хромалітаграфі́чнаю |
хромалітаграфі́чным |
хромалітаграфі́чнымі |
М. |
хромалітаграфі́чным |
хромалітаграфі́чнай |
хромалітаграфі́чным |
хромалітаграфі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хромалітагра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хромалітагра́фія |
хромалітагра́фіі |
Р. |
хромалітагра́фіі |
хромалітагра́фій |
Д. |
хромалітагра́фіі |
хромалітагра́фіям |
В. |
хромалітагра́фію |
хромалітагра́фіі |
Т. |
хромалітагра́фіяй хромалітагра́фіяю |
хромалітагра́фіямі |
М. |
хромалітагра́фіі |
хромалітагра́фіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хромалітагра́фскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хромалітагра́фскі |
хромалітагра́фская |
хромалітагра́фскае |
хромалітагра́фскія |
Р. |
хромалітагра́фскага |
хромалітагра́фскай хромалітагра́фскае |
хромалітагра́фскага |
хромалітагра́фскіх |
Д. |
хромалітагра́фскаму |
хромалітагра́фскай |
хромалітагра́фскаму |
хромалітагра́фскім |
В. |
хромалітагра́фскі (неадуш.) хромалітагра́фскага (адуш.) |
хромалітагра́фскую |
хромалітагра́фскае |
хромалітагра́фскія (неадуш.) хромалітагра́фскіх (адуш.) |
Т. |
хромалітагра́фскім |
хромалітагра́фскай хромалітагра́фскаю |
хромалітагра́фскім |
хромалітагра́фскімі |
М. |
хромалітагра́фскім |
хромалітагра́фскай |
хромалітагра́фскім |
хромалітагра́фскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хромаліто́граф
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хромаліто́граф |
хромаліто́графы |
Р. |
хромаліто́графа |
хромаліто́графаў |
Д. |
хромаліто́графу |
хромаліто́графам |
В. |
хромаліто́графа |
хромаліто́графаў |
Т. |
хромаліто́графам |
хромаліто́графамі |
М. |
хромаліто́графе |
хромаліто́графах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хромамагнезі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хромамагнезі́т |
Р. |
хромамагнезі́ту |
Д. |
хромамагнезі́ту |
В. |
хромамагнезі́т |
Т. |
хромамагнезі́там |
М. |
хромамагнезі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
хромамагнезі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хромамагнезі́тавы |
хромамагнезі́тавая |
хромамагнезі́тавае |
хромамагнезі́тавыя |
Р. |
хромамагнезі́тавага |
хромамагнезі́тавай хромамагнезі́тавае |
хромамагнезі́тавага |
хромамагнезі́тавых |
Д. |
хромамагнезі́таваму |
хромамагнезі́тавай |
хромамагнезі́таваму |
хромамагнезі́тавым |
В. |
хромамагнезі́тавы (неадуш.) хромамагнезі́тавага (адуш.) |
хромамагнезі́тавую |
хромамагнезі́тавае |
хромамагнезі́тавыя (неадуш.) хромамагнезі́тавых (адуш.) |
Т. |
хромамагнезі́тавым |
хромамагнезі́тавай хромамагнезі́таваю |
хромамагнезі́тавым |
хромамагнезі́тавымі |
М. |
хромамагнезі́тавым |
хромамагнезі́тавай |
хромамагнезі́тавым |
хромамагнезі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
хромані́келевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хромані́келевы |
хромані́келевая |
хромані́келевае |
хромані́келевыя |
Р. |
хромані́келевага |
хромані́келевай хромані́келевае |
хромані́келевага |
хромані́келевых |
Д. |
хромані́келеваму |
хромані́келевай |
хромані́келеваму |
хромані́келевым |
В. |
хромані́келевы (неадуш.) хромані́келевага (адуш.) |
хромані́келевую |
хромані́келевае |
хромані́келевыя (неадуш.) хромані́келевых (адуш.) |
Т. |
хромані́келевым |
хромані́келевай хромані́келеваю |
хромані́келевым |
хромані́келевымі |
М. |
хромані́келевым |
хромані́келевай |
хромані́келевым |
хромані́келевых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
хромані́кель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хромані́кель |
Р. |
хромані́келю |
Д. |
хромані́келю |
В. |
хромані́кель |
Т. |
хромані́келем |
М. |
хромані́келю |
Крыніцы:
sbm2012.