легітымава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
легітымава́ны |
легітымава́ная |
легітымава́нае |
легітымава́ныя |
Р. |
легітымава́нага |
легітымава́най легітымава́нае |
легітымава́нага |
легітымава́ных |
Д. |
легітымава́наму |
легітымава́най |
легітымава́наму |
легітымава́ным |
В. |
легітымава́ны (неадуш.) легітымава́нага (адуш.) |
легітымава́ную |
легітымава́нае |
легітымава́ныя (неадуш.) легітымава́ных (адуш.) |
Т. |
легітымава́ным |
легітымава́най легітымава́наю |
легітымава́ным |
легітымава́нымі |
М. |
легітымава́ным |
легітымава́най |
легітымава́ным |
легітымава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
легітымава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
легітыму́юся |
легітыму́емся |
2-я ас. |
легітыму́ешся |
легітыму́ецеся |
3-я ас. |
легітыму́ецца |
легітыму́юцца |
Прошлы час |
м. |
легітымава́ўся |
легітымава́ліся |
ж. |
легітымава́лася |
н. |
легітымава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
легітыму́йся |
легітыму́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
легітыму́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
легітымава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
легітыму́юся |
легітыму́емся |
2-я ас. |
легітыму́ешся |
легітыму́ецеся |
3-я ас. |
легітыму́ецца |
легітыму́юцца |
Прошлы час |
м. |
легітымава́ўся |
легітымава́ліся |
ж. |
легітымава́лася |
н. |
легітымава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
легітыму́йся |
легітыму́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
легітымава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
легітымава́ць
‘прызнаць (прызнаваць) што-небудзь законным’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
легітыму́ю |
легітыму́ем |
2-я ас. |
легітыму́еш |
легітыму́еце |
3-я ас. |
легітыму́е |
легітыму́юць |
Прошлы час |
м. |
легітымава́ў |
легітымава́лі |
ж. |
легітымава́ла |
н. |
легітымава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
легітыму́й |
легітыму́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
легітыму́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
легітымава́ць
‘прызнаць (прызнаваць) што-небудзь законным’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
легітыму́ю |
легітыму́ем |
2-я ас. |
легітыму́еш |
легітыму́еце |
3-я ас. |
легітыму́е |
легітыму́юць |
Прошлы час |
м. |
легітымава́ў |
легітымава́лі |
ж. |
легітымава́ла |
н. |
легітымава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
легітыму́й |
легітыму́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
легітымава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
легітыма́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
легітыма́цыя |
легітыма́цыі |
Р. |
легітыма́цыі |
легітыма́цый |
Д. |
легітыма́цыі |
легітыма́цыям |
В. |
легітыма́цыю |
легітыма́цыі |
Т. |
легітыма́цыяй легітыма́цыяю |
легітыма́цыямі |
М. |
легітыма́цыі |
легітыма́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
легітымізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
легітымізава́ны |
легітымізава́ная |
легітымізава́нае |
легітымізава́ныя |
Р. |
легітымізава́нага |
легітымізава́най легітымізава́нае |
легітымізава́нага |
легітымізава́ных |
Д. |
легітымізава́наму |
легітымізава́най |
легітымізава́наму |
легітымізава́ным |
В. |
легітымізава́ны (неадуш.) легітымізава́нага (адуш.) |
легітымізава́ную |
легітымізава́нае |
легітымізава́ныя (неадуш.) легітымізава́ных (адуш.) |
Т. |
легітымізава́ным |
легітымізава́най легітымізава́наю |
легітымізава́ным |
легітымізава́нымі |
М. |
легітымізава́ным |
легітымізава́най |
легітымізава́ным |
легітымізава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
легітымізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
легітымізава́ны |
легітымізава́ная |
легітымізава́нае |
легітымізава́ныя |
Р. |
легітымізава́нага |
легітымізава́най легітымізава́нае |
легітымізава́нага |
легітымізава́ных |
Д. |
легітымізава́наму |
легітымізава́най |
легітымізава́наму |
легітымізава́ным |
В. |
легітымізава́ны (неадуш.) легітымізава́нага (адуш.) |
легітымізава́ную |
легітымізава́нае |
легітымізава́ныя (неадуш.) легітымізава́ных (адуш.) |
Т. |
легітымізава́ным |
легітымізава́най легітымізава́наю |
легітымізава́ным |
легітымізава́нымі |
М. |
легітымізава́ным |
легітымізава́най |
легітымізава́ным |
легітымізава́ных |
Кароткая форма: легітымізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
легітымізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
легітымізава́ны |
легітымізава́ная |
легітымізава́нае |
легітымізава́ныя |
Р. |
легітымізава́нага |
легітымізава́най легітымізава́нае |
легітымізава́нага |
легітымізава́ных |
Д. |
легітымізава́наму |
легітымізава́най |
легітымізава́наму |
легітымізава́ным |
В. |
легітымізава́ны (неадуш.) легітымізава́нага (адуш.) |
легітымізава́ную |
легітымізава́нае |
легітымізава́ныя (неадуш.) легітымізава́ных (адуш.) |
Т. |
легітымізава́ным |
легітымізава́най легітымізава́наю |
легітымізава́ным |
легітымізава́нымі |
М. |
легітымізава́ным |
легітымізава́най |
легітымізава́ным |
легітымізава́ных |
Кароткая форма: легітымізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.