бланкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бланкава́нне |
бланкава́нні |
Р. |
бланкава́ння |
бланкава́нняў |
Д. |
бланкава́нню |
бланкава́нням |
В. |
бланкава́нне |
бланкава́нні |
Т. |
бланкава́ннем |
бланкава́ннямі |
М. |
бланкава́нні |
бланкава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
бла́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бла́нкавы |
бла́нкавая |
бла́нкавае |
бла́нкавыя |
Р. |
бла́нкавага |
бла́нкавай бла́нкавае |
бла́нкавага |
бла́нкавых |
Д. |
бла́нкаваму |
бла́нкавай |
бла́нкаваму |
бла́нкавым |
В. |
бла́нкавы (неадуш.) бла́нкавага (адуш.) |
бла́нкавую |
бла́нкавае |
бла́нкавыя (неадуш.) бла́нкавых (адуш.) |
Т. |
бла́нкавым |
бла́нкавай бла́нкаваю |
бла́нкавым |
бла́нкавымі |
М. |
бла́нкавым |
бла́нкавай |
бла́нкавым |
бла́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бланканадпіса́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бланканадпіса́льнік |
бланканадпіса́льнікі |
Р. |
бланканадпіса́льніка |
бланканадпіса́льнікаў |
Д. |
бланканадпіса́льніку |
бланканадпіса́льнікам |
В. |
бланканадпіса́льнік |
бланканадпіса́льнікі |
Т. |
бланканадпіса́льнікам |
бланканадпіса́льнікамі |
М. |
бланканадпіса́льніку |
бланканадпіса́льніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
бланкападпіса́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бланкападпіса́льнік |
бланкападпіса́льнікі |
Р. |
бланкападпіса́льніка |
бланкападпіса́льнікаў |
Д. |
бланкападпіса́льніку |
бланкападпіса́льнікам |
В. |
бланкападпіса́льніка |
бланкападпіса́льнікаў |
Т. |
бланкападпіса́льнікам |
бланкападпіса́льнікамі |
М. |
бланкападпіса́льніку |
бланкападпіса́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
бланкі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бланкі́зм |
Р. |
бланкі́зму |
Д. |
бланкі́зму |
В. |
бланкі́зм |
Т. |
бланкі́змам |
М. |
бланкі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бланкі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бланкі́ст |
бланкі́сты |
Р. |
бланкі́ста |
бланкі́стаў |
Д. |
бланкі́сту |
бланкі́стам |
В. |
бланкі́ста |
бланкі́стаў |
Т. |
бланкі́стам |
бланкі́стамі |
М. |
бланкі́сце |
бланкі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бланкі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бланкі́сцкі |
бланкі́сцкая |
бланкі́сцкае |
бланкі́сцкія |
Р. |
бланкі́сцкага |
бланкі́сцкай бланкі́сцкае |
бланкі́сцкага |
бланкі́сцкіх |
Д. |
бланкі́сцкаму |
бланкі́сцкай |
бланкі́сцкаму |
бланкі́сцкім |
В. |
бланкі́сцкі (неадуш.) бланкі́сцкага (адуш.) |
бланкі́сцкую |
бланкі́сцкае |
бланкі́сцкія (неадуш.) бланкі́сцкіх (адуш.) |
Т. |
бланкі́сцкім |
бланкі́сцкай бланкі́сцкаю |
бланкі́сцкім |
бланкі́сцкімі |
М. |
бланкі́сцкім |
бланкі́сцкай |
бланкі́сцкім |
бланкі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
бланманжэ́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
бланманжэ́ |
бланманжэ́ |
Р. |
бланманжэ́ |
бланманжэ́ |
Д. |
бланманжэ́ |
бланманжэ́ |
В. |
бланманжэ́ |
бланманжэ́ |
Т. |
бланманжэ́ |
бланманжэ́ |
М. |
бланманжэ́ |
бланманжэ́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бланфі́кс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бланфі́кс |
бланфі́ксы |
Р. |
бланфі́ксу |
бланфі́ксаў |
Д. |
бланфі́ксу |
бланфі́ксам |
В. |
бланфі́кс |
бланфі́ксы |
Т. |
бланфі́ксам |
бланфі́ксамі |
М. |
бланфі́ксе |
бланфі́ксах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.