бланкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
бланкава́нне | бланкава́нні | |
бланкава́ння | бланкава́нняў | |
бланкава́нню | бланкава́нням | |
бланкава́нне | бланкава́нні | |
бланкава́ннем | бланкава́ннямі | |
бланкава́нні | бланкава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)