сугу́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сугу́чны |
сугу́чная |
сугу́чнае |
сугу́чныя |
| Р. |
сугу́чнага |
сугу́чнай сугу́чнае |
сугу́чнага |
сугу́чных |
| Д. |
сугу́чнаму |
сугу́чнай |
сугу́чнаму |
сугу́чным |
| В. |
сугу́чны (неадуш.) сугу́чнага (адуш.) |
сугу́чную |
сугу́чнае |
сугу́чныя (неадуш.) сугу́чных (адуш.) |
| Т. |
сугу́чным |
сугу́чнай сугу́чнаю |
сугу́чным |
сугу́чнымі |
| М. |
сугу́чным |
сугу́чнай |
сугу́чным |
сугу́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сугу́чча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сугу́чча |
| Р. |
сугу́чча |
| Д. |
сугу́ччу |
| В. |
сугу́чча |
| Т. |
сугу́ччам |
| М. |
сугу́ччы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
су́д
‘думка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
су́д |
| Р. |
су́ду |
| Д. |
су́ду |
| В. |
су́д |
| Т. |
су́дам |
| М. |
су́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
су́д
‘установа’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
су́д |
суды́ |
| Р. |
суда́ |
судо́ў |
| Д. |
суду́ |
суда́м |
| В. |
су́д |
суды́ |
| Т. |
судо́м |
суда́мі |
| М. |
судзе́ |
суда́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Судаві́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Судаві́ца |
| Р. |
Судаві́цы |
| Д. |
Судаві́цы |
| В. |
Судаві́цу |
| Т. |
Судаві́цай Судаві́цаю |
| М. |
Судаві́цы |
судаво́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
судаво́дства |
| Р. |
судаво́дства |
| Д. |
судаво́дству |
| В. |
судаво́дства |
| Т. |
судаво́дствам |
| М. |
судаво́дстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
судагаварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
судагаварэ́нне |
| Р. |
судагаварэ́ння |
| Д. |
судагаварэ́нню |
| В. |
судагаварэ́нне |
| Т. |
судагаварэ́ннем |
| М. |
судагаварэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суда́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суда́к |
судакі́ |
| Р. |
судака́ |
судако́ў |
| Д. |
судаку́ |
судака́м |
| В. |
судака́ |
судако́ў |
| Т. |
судако́м |
судака́мі |
| М. |
судаку́ |
судака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
судакла́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
судакла́д |
судакла́ды |
| Р. |
судакла́да |
судакла́даў |
| Д. |
судакла́ду |
судакла́дам |
| В. |
судакла́д |
судакла́ды |
| Т. |
судакла́дам |
судакла́дамі |
| М. |
судакла́дзе |
судакла́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
судакла́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
судакла́дчык |
судакла́дчыкі |
| Р. |
судакла́дчыка |
судакла́дчыкаў |
| Д. |
судакла́дчыку |
судакла́дчыкам |
| В. |
судакла́дчыка |
судакла́дчыкаў |
| Т. |
судакла́дчыкам |
судакла́дчыкамі |
| М. |
судакла́дчыку |
судакла́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.