цынго́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цынго́тны |
цынго́тная |
цынго́тнае |
цынго́тныя |
| Р. |
цынго́тнага |
цынго́тнай цынго́тнае |
цынго́тнага |
цынго́тных |
| Д. |
цынго́тнаму |
цынго́тнай |
цынго́тнаму |
цынго́тным |
| В. |
цынго́тны (неадуш.) цынго́тнага (адуш.) |
цынго́тную |
цынго́тнае |
цынго́тныя (неадуш.) цынго́тных (адуш.) |
| Т. |
цынго́тным |
цынго́тнай цынго́тнаю |
цынго́тным |
цынго́тнымі |
| М. |
цынго́тным |
цынго́тнай |
цынго́тным |
цынго́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Цынгялі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Цынгялі́ |
| Р. |
Цынгялё́ў |
| Д. |
Цынгяля́м |
| В. |
Цынгялі́ |
| Т. |
Цынгяля́мі |
| М. |
Цынгяля́х |
цыне́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цыне́б |
| Р. |
цыне́бу |
| Д. |
цыне́бу |
| В. |
цыне́б |
| Т. |
цыне́бам |
| М. |
цыне́бе |
Крыніцы:
piskunou2012.
цынео́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цынео́л |
| Р. |
цынео́лу |
| Д. |
цынео́лу |
| В. |
цынео́л |
| Т. |
цынео́лам |
| М. |
цынео́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
цынера́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цынера́рыя |
цынера́рыі |
| Р. |
цынера́рыі |
цынера́рый |
| Д. |
цынера́рыі |
цынера́рыям |
| В. |
цынера́рыю |
цынера́рыі |
| Т. |
цынера́рыяй цынера́рыяю |
цынера́рыямі |
| М. |
цынера́рыі |
цынера́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цы́ніевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цы́ніевы |
цы́ніевая |
цы́ніевае |
цы́ніевыя |
| Р. |
цы́ніевага |
цы́ніевай цы́ніевае |
цы́ніевага |
цы́ніевых |
| Д. |
цы́ніеваму |
цы́ніевай |
цы́ніеваму |
цы́ніевым |
| В. |
цы́ніевы (неадуш.) цы́ніевага (адуш.) |
цы́ніевую |
цы́ніевае |
цы́ніевыя (неадуш.) цы́ніевых (адуш.) |
| Т. |
цы́ніевым |
цы́ніевай цы́ніеваю |
цы́ніевым |
цы́ніевымі |
| М. |
цы́ніевым |
цы́ніевай |
цы́ніевым |
цы́ніевых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
цыні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цыні́зм |
| Р. |
цыні́зму |
| Д. |
цыні́зму |
| В. |
цыні́зм |
| Т. |
цыні́змам |
| М. |
цыні́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цы́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цы́нік |
цы́нікі |
| Р. |
цы́ніка |
цы́нікаў |
| Д. |
цы́ніку |
цы́нікам |
| В. |
цы́ніка |
цы́нікаў |
| Т. |
цы́нікам |
цы́нікамі |
| М. |
цы́ніку |
цы́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цыні́кс
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цыні́кс |
цыні́ксы |
| Р. |
цыні́кса |
цыні́ксаў |
| Д. |
цыні́ксу |
цыні́ксам |
| В. |
цыні́кса |
цыні́ксаў |
| Т. |
цыні́ксам |
цыні́ксамі |
| М. |
цыні́ксе |
цыні́ксах |
Крыніцы:
piskunou2012.
цыні́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| цыні́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.