прыко́рмліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			прыко́рмліваю | 
			прыко́рмліваем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			прыко́рмліваеш | 
			прыко́рмліваеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			прыко́рмлівае | 
			прыко́рмліваюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			прыко́рмліваў | 
			прыко́рмлівалі | 
		
		
			| ж. | 
			прыко́рмлівала | 
		
		
			| н. | 
			прыко́рмлівала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			прыко́рмлівай | 
			прыко́рмлівайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			прыко́рмліваючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
прыко́рчыць
‘скурчыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			прыко́рчыць | 
			- | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			- | 
			- | 
		
		
			| ж. | 
			- | 
		
		
			| н. | 
			прыко́рчыла | 
		
	
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
прыко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			прыко́ўванне | 
			
		
			| Р. | 
			прыко́ўвання | 
			
		
			| Д. | 
			прыко́ўванню | 
			
		
			| В. | 
			прыко́ўванне | 
			
		
			| Т. | 
			прыко́ўваннем | 
			
		
			| М. | 
			прыко́ўванні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
прыко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			прыко́ўваецца | 
			прыко́ўваюцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			прыко́ўваўся | 
			прыко́ўваліся | 
		
		
			| ж. | 
			прыко́ўвалася | 
		
		
			| н. | 
			прыко́ўвалася | 
		
	
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
прыко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			прыко́ўваю | 
			прыко́ўваем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			прыко́ўваеш | 
			прыко́ўваеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			прыко́ўвае | 
			прыко́ўваюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			прыко́ўваў | 
			прыко́ўвалі | 
		
		
			| ж. | 
			прыко́ўвала | 
		
		
			| н. | 
			прыко́ўвала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			прыко́ўвай | 
			прыко́ўвайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			прыко́ўваючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
прыко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			прыко́ўка | 
			
		
			| Р. | 
			прыко́ўкі | 
			
		
			| Д. | 
			прыко́ўцы | 
			
		
			| В. | 
			прыко́ўку | 
			
		
			| Т. | 
			прыко́ўкай прыко́ўкаю | 
			
		
			| М. | 
			прыко́ўцы | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
прыко́чаны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			прыко́чаны | 
					прыко́чаная | 
					прыко́чанае | 
					прыко́чаныя | 
					
		
			| Р. | 
			прыко́чанага | 
					прыко́чанай прыко́чанае | 
					прыко́чанага | 
					прыко́чаных | 
					
		
			| Д. | 
			прыко́чанаму | 
					прыко́чанай | 
					прыко́чанаму | 
					прыко́чаным | 
					
		
			| В. | 
			прыко́чаны (неадуш.) прыко́чанага (адуш.) | 
					прыко́чаную | 
					прыко́чанае | 
					прыко́чаныя (неадуш.) прыко́чаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			прыко́чаным | 
					прыко́чанай прыко́чанаю | 
					прыко́чаным | 
					прыко́чанымі | 
					
		
			| М. | 
			прыко́чаным | 
					прыко́чанай | 
					прыко́чаным | 
					прыко́чаных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
прыко́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			прыко́чаны | 
					прыко́чаная | 
					прыко́чанае | 
					прыко́чаныя | 
					
		
			| Р. | 
			прыко́чанага | 
					прыко́чанай прыко́чанае | 
					прыко́чанага | 
					прыко́чаных | 
					
		
			| Д. | 
			прыко́чанаму | 
					прыко́чанай | 
					прыко́чанаму | 
					прыко́чаным | 
					
		
			| В. | 
			прыко́чаны (неадуш.) прыко́чанага (адуш.) | 
					прыко́чаную | 
					прыко́чанае | 
					прыко́чаныя (неадуш.) прыко́чаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			прыко́чаным | 
					прыко́чанай прыко́чанаю | 
					прыко́чаным | 
					прыко́чанымі | 
					
		
			| М. | 
			прыко́чаным | 
					прыко́чанай | 
					прыко́чаным | 
					прыко́чаных | 
					
		
 
	Кароткая форма: прыко́чана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
прыко́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			прыко́чванне | 
			
		
			| Р. | 
			прыко́чвання | 
			
		
			| Д. | 
			прыко́чванню | 
			
		
			| В. | 
			прыко́чванне | 
			
		
			| Т. | 
			прыко́чваннем | 
			
		
			| М. | 
			прыко́чванні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
прыко́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			прыко́чваецца | 
			прыко́чваюцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			прыко́чваўся | 
			прыко́чваліся | 
		
		
			| ж. | 
			прыко́чвалася | 
		
		
			| н. | 
			прыко́чвалася | 
		
	
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.