прыко́рчыць
‘скурчыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| прыко́рчыць | - | |
| Прошлы час | ||
| - | - | |
| - | ||
| прыко́рчыла | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)