Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

беспрынцыпо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
беспрынцыпо́ва	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

беспрынцыпо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспрынцыпо́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрынцыпо́вы	беспрынцыпо́вая	беспрынцыпо́вае	беспрынцыпо́выя
Р.	беспрынцыпо́вага	беспрынцыпо́вай беспрынцыпо́вае	беспрынцыпо́вага	беспрынцыпо́вых
Д.	беспрынцыпо́ваму	беспрынцыпо́вай	беспрынцыпо́ваму	беспрынцыпо́вым
В.	беспрынцыпо́вы (неадуш.) беспрынцыпо́вага (адуш.)	беспрынцыпо́вую	беспрынцыпо́вае	беспрынцыпо́выя (неадуш.) беспрынцыпо́вых (адуш.)
Т.	беспрынцыпо́вым	беспрынцыпо́вай беспрынцыпо́ваю	беспрынцыпо́вым	беспрынцыпо́вымі
М.	беспрынцыпо́вым	беспрынцыпо́вай	беспрынцыпо́вым	беспрынцыпо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспрыпы́начны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрыпы́начны	беспрыпы́начная	беспрыпы́начнае	беспрыпы́начныя
Р.	беспрыпы́начнага	беспрыпы́начнай беспрыпы́начнае	беспрыпы́начнага	беспрыпы́начных
Д.	беспрыпы́начнаму	беспрыпы́начнай	беспрыпы́начнаму	беспрыпы́начным
В.	беспрыпы́начны (неадуш.) беспрыпы́начнага (адуш.)	беспрыпы́начную	беспрыпы́начнае	беспрыпы́начныя (неадуш.) беспрыпы́начных (адуш.)
Т.	беспрыпы́начным	беспрыпы́начнай беспрыпы́начнаю	беспрыпы́начным	беспрыпы́начнымі
М.	беспрыпы́начным	беспрыпы́начнай	беспрыпы́начным	беспрыпы́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

беспрыпы́нкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрыпы́нкавы	беспрыпы́нкавая	беспрыпы́нкавае	беспрыпы́нкавыя
Р.	беспрыпы́нкавага	беспрыпы́нкавай беспрыпы́нкавае	беспрыпы́нкавага	беспрыпы́нкавых
Д.	беспрыпы́нкаваму	беспрыпы́нкавай	беспрыпы́нкаваму	беспрыпы́нкавым
В.	беспрыпы́нкавы (неадуш.) беспрыпы́нкавага (адуш.)	беспрыпы́нкавую	беспрыпы́нкавае	беспрыпы́нкавыя (неадуш.) беспрыпы́нкавых (адуш.)
Т.	беспрыпы́нкавым	беспрыпы́нкавай беспрыпы́нкаваю	беспрыпы́нкавым	беспрыпы́нкавымі
М.	беспрыпы́нкавым	беспрыпы́нкавай	беспрыпы́нкавым	беспрыпы́нкавых

Крыніцы: piskunou2012.

беспрыста́вачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрыста́вачны	беспрыста́вачная	беспрыста́вачнае	беспрыста́вачныя
Р.	беспрыста́вачнага	беспрыста́вачнай беспрыста́вачнае	беспрыста́вачнага	беспрыста́вачных
Д.	беспрыста́вачнаму	беспрыста́вачнай	беспрыста́вачнаму	беспрыста́вачным
В.	беспрыста́вачны (неадуш.) беспрыста́вачнага (адуш.)	беспрыста́вачную	беспрыста́вачнае	беспрыста́вачныя (неадуш.) беспрыста́вачных (адуш.)
Т.	беспрыста́вачным	беспрыста́вачнай беспрыста́вачнаю	беспрыста́вачным	беспрыста́вачнымі
М.	беспрыста́вачным	беспрыста́вачнай	беспрыста́вачным	беспрыста́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

беспрыто́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
беспрыто́мна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

беспрыто́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

беспрыто́мны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспрыто́мны	беспрыто́мная	беспрыто́мнае	беспрыто́мныя
Р.	беспрыто́мнага	беспрыто́мнай беспрыто́мнае	беспрыто́мнага	беспрыто́мных
Д.	беспрыто́мнаму	беспрыто́мнай	беспрыто́мнаму	беспрыто́мным
В.	беспрыто́мны (неадуш.) беспрыто́мнага (адуш.)	беспрыто́мную	беспрыто́мнае	беспрыто́мныя (неадуш.) беспрыто́мных (адуш.)
Т.	беспрыто́мным	беспрыто́мнай беспрыто́мнаю	беспрыто́мным	беспрыто́мнымі
М.	беспрыто́мным	беспрыто́мнай	беспрыто́мным	беспрыто́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

беспрыту́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum