беспрыпы́начны
прыметнік, адносны
| беспрыпы́начны | беспрыпы́начная | беспрыпы́начнае | беспрыпы́начныя | |
| беспрыпы́начнага | беспрыпы́начнай беспрыпы́начнае |
беспрыпы́начнага | беспрыпы́начных | |
| беспрыпы́начнаму | беспрыпы́начнай | беспрыпы́начнаму | беспрыпы́начным | |
| беспрыпы́начны ( беспрыпы́начнага ( |
беспрыпы́начную | беспрыпы́начнае | беспрыпы́начныя ( беспрыпы́начных ( |
|
| беспрыпы́начным | беспрыпы́начнай беспрыпы́начнаю |
беспрыпы́начным | беспрыпы́начнымі | |
| беспрыпы́начным | беспрыпы́начнай | беспрыпы́начным | беспрыпы́начных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)