Бандуры́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Бандуры́ |
| Р. |
Бандуро́ў |
| Д. |
Бандура́м |
| В. |
Бандуры́ |
| Т. |
Бандура́мі |
| М. |
Бандура́х |
бандуры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бандуры́ст |
бандуры́сты |
| Р. |
бандуры́ста |
бандуры́стаў |
| Д. |
бандуры́сту |
бандуры́стам |
| В. |
бандуры́ста |
бандуры́стаў |
| Т. |
бандуры́стам |
бандуры́стамі |
| М. |
бандуры́сце |
бандуры́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бандуры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бандуры́стка |
бандуры́сткі |
| Р. |
бандуры́сткі |
бандуры́стак |
| Д. |
бандуры́стцы |
бандуры́сткам |
| В. |
бандуры́стку |
бандуры́стак |
| Т. |
бандуры́сткай бандуры́сткаю |
бандуры́сткамі |
| М. |
бандуры́стцы |
бандуры́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бандфармірава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бандфармірава́нне |
| Р. |
бандфармірава́ння |
| Д. |
бандфармірава́нню |
| В. |
бандфармірава́нне |
| Т. |
бандфармірава́ннем |
| М. |
бандфармірава́нні |
Крыніцы:
sbm2012.
банды́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
банды́т |
банды́ты |
| Р. |
банды́та |
банды́таў |
| Д. |
банды́ту |
банды́там |
| В. |
банды́та |
банды́таў |
| Т. |
банды́там |
банды́тамі |
| М. |
банды́це |
банды́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
банды́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
банды́тка |
банды́ткі |
| Р. |
банды́ткі |
банды́так |
| Д. |
банды́тцы |
банды́ткам |
| В. |
банды́тку |
банды́так |
| Т. |
банды́ткай банды́ткаю |
банды́ткамі |
| М. |
банды́тцы |
банды́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бандыты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бандыты́зм |
| Р. |
бандыты́зму |
| Д. |
бандыты́зму |
| В. |
бандыты́зм |
| Т. |
бандыты́змам |
| М. |
бандыты́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
банды́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
банды́цкі |
банды́цкая |
банды́цкае |
банды́цкія |
| Р. |
банды́цкага |
банды́цкай банды́цкае |
банды́цкага |
банды́цкіх |
| Д. |
банды́цкаму |
банды́цкай |
банды́цкаму |
банды́цкім |
| В. |
банды́цкі (неадуш.) банды́цкага (адуш.) |
банды́цкую |
банды́цкае |
банды́цкія (неадуш.) банды́цкіх (адуш.) |
| Т. |
банды́цкім |
банды́цкай банды́цкаю |
банды́цкім |
банды́цкімі |
| М. |
банды́цкім |
банды́цкай |
банды́цкім |
банды́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
банды́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
банды́цтва |
| Р. |
банды́цтва |
| Д. |
банды́цтву |
| В. |
банды́цтва |
| Т. |
банды́цтвам |
| М. |
банды́цтве |
Крыніцы:
piskunou2012.