Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’
адейклмнорстхшя

феналі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. феналі́т
Р. феналі́ту
Д. феналі́ту
В. феналі́т
Т. феналі́там
М. феналі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

фенало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фенало́гія
Р. фенало́гіі
Д. фенало́гіі
В. фенало́гію
Т. фенало́гіяй
фенало́гіяю
М. фенало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фенальгі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фенальгі́н
Р. фенальгі́ну
Д. фенальгі́ну
В. фенальгі́н
Т. фенальгі́нам
М. фенальгі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

феналя́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. феналя́т
Р. феналя́ту
Д. феналя́ту
В. феналя́т
Т. феналя́там
М. феналя́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

фенаменалагі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
фенаменалагі́чна - -

фенаменалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фенаменалагі́чны фенаменалагі́чная фенаменалагі́чнае фенаменалагі́чныя
Р. фенаменалагі́чнага фенаменалагі́чнай
фенаменалагі́чнае		 фенаменалагі́чнага фенаменалагі́чных
Д. фенаменалагі́чнаму фенаменалагі́чнай фенаменалагі́чнаму фенаменалагі́чным
В. фенаменалагі́чны (неадуш.)
фенаменалагі́чнага (адуш.)		 фенаменалагі́чную фенаменалагі́чнае фенаменалагі́чныя (неадуш.)
фенаменалагі́чных (адуш.)
Т. фенаменалагі́чным фенаменалагі́чнай
фенаменалагі́чнаю		 фенаменалагі́чным фенаменалагі́чнымі
М. фенаменалагі́чным фенаменалагі́чнай фенаменалагі́чным фенаменалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

фенаменалі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фенаменалі́зм
Р. фенаменалі́зму
Д. фенаменалі́зму
В. фенаменалі́зм
Т. фенаменалі́змам
М. фенаменалі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фенаменалі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фенаменалі́ст фенаменалі́сты
Р. фенаменалі́ста фенаменалі́стаў
Д. фенаменалі́сту фенаменалі́стам
В. фенаменалі́ста фенаменалі́стаў
Т. фенаменалі́стам фенаменалі́стамі
М. фенаменалі́сце фенаменалі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фенаменалісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фенаменалісты́чны фенаменалісты́чная фенаменалісты́чнае фенаменалісты́чныя
Р. фенаменалісты́чнага фенаменалісты́чнай
фенаменалісты́чнае		 фенаменалісты́чнага фенаменалісты́чных
Д. фенаменалісты́чнаму фенаменалісты́чнай фенаменалісты́чнаму фенаменалісты́чным
В. фенаменалісты́чны (неадуш.)
фенаменалісты́чнага (адуш.)		 фенаменалісты́чную фенаменалісты́чнае фенаменалісты́чныя (неадуш.)
фенаменалісты́чных (адуш.)
Т. фенаменалісты́чным фенаменалісты́чнай
фенаменалісты́чнаю		 фенаменалісты́чным фенаменалісты́чнымі
М. фенаменалісты́чным фенаменалісты́чнай фенаменалісты́чным фенаменалісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

фенаменалі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фенаменалі́сцкі фенаменалі́сцкая фенаменалі́сцкае фенаменалі́сцкія
Р. фенаменалі́сцкага фенаменалі́сцкай
фенаменалі́сцкае		 фенаменалі́сцкага фенаменалі́сцкіх
Д. фенаменалі́сцкаму фенаменалі́сцкай фенаменалі́сцкаму фенаменалі́сцкім
В. фенаменалі́сцкі (неадуш.)
фенаменалі́сцкага (адуш.)		 фенаменалі́сцкую фенаменалі́сцкае фенаменалі́сцкія (неадуш.)
фенаменалі́сцкіх (адуш.)
Т. фенаменалі́сцкім фенаменалі́сцкай
фенаменалі́сцкаю		 фенаменалі́сцкім фенаменалі́сцкімі
М. фенаменалі́сцкім фенаменалі́сцкай фенаменалі́сцкім фенаменалі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.