сто́ўпліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сто́ўпліваю |
сто́ўпліваем |
2-я ас. |
сто́ўпліваеш |
сто́ўпліваеце |
3-я ас. |
сто́ўплівае |
сто́ўпліваюць |
Прошлы час |
м. |
сто́ўпліваў |
сто́ўплівалі |
ж. |
сто́ўплівала |
н. |
сто́ўплівала |
Загадны лад |
2-я ас. |
сто́ўплівай |
сто́ўплівайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сто́ўпліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сто́ўпнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сто́ўпнік |
сто́ўпнікі |
Р. |
сто́ўпніка |
сто́ўпнікаў |
Д. |
сто́ўпніку |
сто́ўпнікам |
В. |
сто́ўпніка |
сто́ўпнікаў |
Т. |
сто́ўпнікам |
сто́ўпнікамі |
М. |
сто́ўпніку |
сто́ўпніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сто́ўпня
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сто́ўпня |
Р. |
Сто́ўпні |
Д. |
Сто́ўпні |
В. |
Сто́ўпню |
Т. |
Сто́ўпняй Сто́ўпняю |
М. |
Сто́ўпні |
сто́ўхванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сто́ўхванне |
Р. |
сто́ўхвання |
Д. |
сто́ўхванню |
В. |
сто́ўхванне |
Т. |
сто́ўхваннем |
М. |
сто́ўхванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сто́ўчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сто́ўчаны |
сто́ўчаная |
сто́ўчанае |
сто́ўчаныя |
Р. |
сто́ўчанага |
сто́ўчанай сто́ўчанае |
сто́ўчанага |
сто́ўчаных |
Д. |
сто́ўчанаму |
сто́ўчанай |
сто́ўчанаму |
сто́ўчаным |
В. |
сто́ўчаны (неадуш.) сто́ўчанага (адуш.) |
сто́ўчаную |
сто́ўчанае |
сто́ўчаныя (неадуш.) сто́ўчаных (адуш.) |
Т. |
сто́ўчаным |
сто́ўчанай сто́ўчанаю |
сто́ўчаным |
сто́ўчанымі |
М. |
сто́ўчаным |
сто́ўчанай |
сто́ўчаным |
сто́ўчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сто́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сто́ўчаны |
сто́ўчаная |
сто́ўчанае |
сто́ўчаныя |
Р. |
сто́ўчанага |
сто́ўчанай сто́ўчанае |
сто́ўчанага |
сто́ўчаных |
Д. |
сто́ўчанаму |
сто́ўчанай |
сто́ўчанаму |
сто́ўчаным |
В. |
сто́ўчаны (неадуш.) сто́ўчанага (адуш.) |
сто́ўчаную |
сто́ўчанае |
сто́ўчаныя (неадуш.) сто́ўчаных (адуш.) |
Т. |
сто́ўчаным |
сто́ўчанай сто́ўчанаю |
сто́ўчаным |
сто́ўчанымі |
М. |
сто́ўчаным |
сто́ўчанай |
сто́ўчаным |
сто́ўчаных |
Кароткая форма: сто́ўчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сто́ўчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сто́ўчык |
сто́ўчыкі |
Р. |
сто́ўчыка |
сто́ўчыкаў |
Д. |
сто́ўчыку |
сто́ўчыкам |
В. |
сто́ўчык |
сто́ўчыкі |
Т. |
сто́ўчыкам |
сто́ўчыкамі |
М. |
сто́ўчыку |
сто́ўчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сто́цберг
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сто́цберг |
Р. |
Сто́цберга |
Д. |
Сто́цбергу |
В. |
Сто́цберг |
Т. |
Сто́цбергам |
М. |
Сто́цбергу |