сто́ўпнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сто́ўпнік | сто́ўпнікі | |
сто́ўпніка | сто́ўпнікаў | |
сто́ўпніку | сто́ўпнікам | |
сто́ўпніка | сто́ўпнікаў | |
сто́ўпнікам | сто́ўпнікамі | |
сто́ўпніку | сто́ўпніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)