гламеруланефры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гламеруланефры́т |
гламеруланефры́ты |
| Р. |
гламеруланефры́ту |
гламеруланефры́таў |
| Д. |
гламеруланефры́ту |
гламеруланефры́там |
| В. |
гламеруланефры́т |
гламеруланефры́ты |
| Т. |
гламеруланефры́там |
гламеруланефры́тамі |
| М. |
гламеруланефры́це |
гламеруланефры́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гламзану́ць
‘ударыць па галаве каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гламзану́ |
гламзанё́м |
| 2-я ас. |
гламзане́ш |
гламзаняце́ |
| 3-я ас. |
гламзане́ |
гламзану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
гламзану́ў |
гламзану́лі |
| ж. |
гламзану́ла |
| н. |
гламзану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гламзані́ |
гламзані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
гламзану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гламу́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гламу́р |
| Р. |
гламу́ру |
| Д. |
гламу́ру |
| В. |
гламу́р |
| Т. |
гламу́рам |
| М. |
гламу́ры |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гламу́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| гламу́рна |
- |
- |
Крыніцы:
sbm2012.
гламу́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гламу́рнасць |
| Р. |
гламу́рнасці |
| Д. |
гламу́рнасці |
| В. |
гламу́рнасць |
| Т. |
гламу́рнасцю |
| М. |
гламу́рнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
гламу́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гламу́рны |
гламу́рная |
гламу́рнае |
гламу́рныя |
| Р. |
гламу́рнага |
гламу́рнай гламу́рнае |
гламу́рнага |
гламу́рных |
| Д. |
гламу́рнаму |
гламу́рнай |
гламу́рнаму |
гламу́рным |
| В. |
гламу́рны (неадуш.) гламу́рнага (адуш.) |
гламу́рную |
гламу́рнае |
гламу́рныя (неадуш.) гламу́рных (адуш.) |
| Т. |
гламу́рным |
гламу́рнай гламу́рнаю |
гламу́рным |
гламу́рнымі |
| М. |
гламу́рным |
гламу́рнай |
гламу́рным |
гламу́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
гламу́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гламу́рны |
гламу́рная |
гламу́рнае |
гламу́рныя |
| Р. |
гламу́рнага |
гламу́рнай гламу́рнае |
гламу́рнага |
гламу́рных |
| Д. |
гламу́рнаму |
гламу́рнай |
гламу́рнаму |
гламу́рным |
| В. |
гламу́рны (неадуш.) гламу́рнага (адуш.) |
гламу́рную |
гламу́рнае |
гламу́рныя (неадуш.) гламу́рных (адуш.) |
| Т. |
гламу́рным |
гламу́рнай гламу́рнаю |
гламу́рным |
гламу́рнымі |
| М. |
гламу́рным |
гламу́рнай |
гламу́рным |
гламу́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
гламяну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гламяну́ |
гламянё́м |
| 2-я ас. |
гламяне́ш |
гламеняце́ |
| 3-я ас. |
гламяне́ |
гламяну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
гламяну́ў |
гламяну́лі |
| ж. |
гламяну́ла |
| н. |
гламяну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гламяні́ |
гламяні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
гламяну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гла́нда
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гла́нда |
гла́нды |
| Р. |
гла́нды |
гла́ндаў |
| Д. |
гла́ндзе |
гла́ндам |
| В. |
гла́нду |
гла́нды |
| Т. |
гла́ндай гла́ндаю |
гла́ндамі |
| М. |
гла́ндзе |
гла́ндах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.