гламзану́ць

‘ударыць па галаве каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гламзану́ гламзанё́м
2-я ас. гламзане́ш гламзаняце́
3-я ас. гламзане́ гламзану́ць
Прошлы час
м. гламзану́ў гламзану́лі
ж. гламзану́ла
н. гламзану́ла
Загадны лад
2-я ас. гламзані́ гламзані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гламзану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)