блакно́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
блакно́цік |
блакно́цікі |
Р. |
блакно́ціка |
блакно́цікаў |
Д. |
блакно́ціку |
блакно́цікам |
В. |
блакно́цік |
блакно́цікі |
Т. |
блакно́цікам |
блакно́цікамі |
М. |
блакно́ціку |
блакно́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
блакуня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
блакуня́юся |
блакуня́емся |
2-я ас. |
блакуня́ешся |
блакуня́ецеся |
3-я ас. |
блакуня́ецца |
блакуня́юцца |
Прошлы час |
м. |
блакуня́ўся |
блакуня́ліся |
ж. |
блакуня́лася |
н. |
блакуня́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
блакуня́йся |
блакуня́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
блакуня́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
бла́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бла́начны |
бла́начная |
бла́начнае |
бла́начныя |
Р. |
бла́начнага |
бла́начнай бла́начнае |
бла́начнага |
бла́начных |
Д. |
бла́начнаму |
бла́начнай |
бла́начнаму |
бла́начным |
В. |
бла́начны (неадуш.) бла́начнага (адуш.) |
бла́начную |
бла́начнае |
бла́начныя (неадуш.) бла́начных (адуш.) |
Т. |
бла́начным |
бла́начнай бла́начнаю |
бла́начным |
бла́начнымі |
М. |
бла́начным |
бла́начнай |
бла́начным |
бла́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
бландзі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бландзі́н |
бландзі́ны |
Р. |
бландзі́на |
бландзі́наў |
Д. |
бландзі́ну |
бландзі́нам |
В. |
бландзі́на |
бландзі́наў |
Т. |
бландзі́нам |
бландзі́намі |
М. |
бландзі́не |
бландзі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бландзі́начка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бландзі́начка |
бландзі́начкі |
Р. |
бландзі́начкі |
бландзі́начак |
Д. |
бландзі́начцы |
бландзі́начкам |
В. |
бландзі́начку |
бландзі́начак |
Т. |
бландзі́начкай бландзі́начкаю |
бландзі́начкамі |
М. |
бландзі́начцы |
бландзі́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.
бландзі́ністы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бландзі́ністы |
бландзі́ністая |
бландзі́ністае |
бландзі́ністыя |
Р. |
бландзі́ністага |
бландзі́ністай бландзі́ністае |
бландзі́ністага |
бландзі́ністых |
Д. |
бландзі́ністаму |
бландзі́ністай |
бландзі́ністаму |
бландзі́ністым |
В. |
бландзі́ністы (неадуш.) бландзі́ністага (адуш.) |
бландзі́ністую |
бландзі́ністае |
бландзі́ністыя (неадуш.) бландзі́ністых (адуш.) |
Т. |
бландзі́ністым |
бландзі́ністай бландзі́ністаю |
бландзі́ністым |
бландзі́ністымі |
М. |
бландзі́ністым |
бландзі́ністай |
бландзі́ністым |
бландзі́ністых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бландзі́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бландзі́нка |
бландзі́нкі |
Р. |
бландзі́нкі |
бландзі́нак |
Д. |
бландзі́нцы |
бландзі́нкам |
В. |
бландзі́нку |
бландзі́нак |
Т. |
бландзі́нкай бландзі́нкаю |
бландзі́нкамі |
М. |
бландзі́нцы |
бландзі́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бландзі́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бландзі́нчык |
бландзі́нчыкі |
Р. |
бландзі́нчыка |
бландзі́нчыкаў |
Д. |
бландзі́нчыку |
бландзі́нчыкам |
В. |
бландзі́нчыка |
бландзі́нчыкаў |
Т. |
бландзі́нчыкам |
бландзі́нчыкамі |
М. |
бландзі́нчыку |
бландзі́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
бландзі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бландзі́раванне |
Р. |
бландзі́равання |
Д. |
бландзі́раванню |
В. |
бландзі́раванне |
Т. |
бландзі́раваннем |
М. |
бландзі́раванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
бла́нк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бла́нк |
бла́нкі |
Р. |
бла́нка |
бла́нкаў |
Д. |
бла́нку |
бла́нкам |
В. |
бла́нк |
бла́нкі |
Т. |
бла́нкам |
бла́нкамі |
М. |
бла́нку |
бла́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.