бландзі́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бландзі́нчык | бландзі́нчыкі | |
бландзі́нчыка | бландзі́нчыкаў | |
бландзі́нчыку | бландзі́нчыкам | |
бландзі́нчыка | бландзі́нчыкаў | |
бландзі́нчыкам | бландзі́нчыкамі | |
бландзі́нчыку | бландзі́нчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)